krzyż

[PAWEŁ ANDRZEJEWSKI]

Na dnie przepaści
samotny krzyż
by pamięć
nie wsiąkła w skały
tak jak krew
by ludzie którzy
tutaj przyjdą
nie patrzyli
w dół obojętnie
resztę opowie im wiatr

[Ewa Rajska]

ajaj...
możesz mi uzasadnić rozpoczynanie wielką literą niektórych wersów?
treść mało odkrywcza, trochę kojarzy mi się z "przechodniu, idź i powiedz Sparcie...", tyle, że tamto było krótsze i nie miło być wierszem. mimo wszystko widać, że umiesz pisać obrazami, co cenne.
próbuj, próbuj a coś z ciebie będzie!
pozdrawiam ciepło!
ER

[PAWEŁ ANDRZEJEWSKI]

Dzięki za cenne uwagi Ewo. Pozdrawiam.

[PAWEŁ ANDRZEJEWSKI]

zapraszam też na bez limitu gdzie zamieściłem jeszcze dwa swoje wiersze.

[Jaro Sław]

Brzmi jak konkretna elegia....

"tak jak" - może wystarczyłoby "jak"

I tak to jest......

Pozdrawiam

[Stanisław Kamykowski]

treść zalatuje zlepkiem już dosyć sponiewieranych motywów, jestem na nie

[PAWEŁ ANDRZEJEWSKI]

cały świat to zlepek sponiewieranych motywów. a ten krzyż stoi tam naprawdę i krew też była prawdziwa

[Korczak Krzysztof]

Nie daj sie Pawle.Tutaj kilku ludzi mysli ze sa najlepsi a inni na nic.Ten wiatr w twoim wierszu kojarzy mi sie z tchnieniem Ducha Swietego.
Pozdrawiam

[Iluzyjka P.]

Bardzo mi się podoba... jest w nim coś takiego... nazwałabym to "prawdziwego"... coś co potrafi wciągnąć i pozwala na wyobrażenie sobie tego co się czyta, szczególnie jeśli ma się własne doświadczenia ze... skałami :-) pozdrawiam

[Judyt]

każdy krzyż jest osobliwy, pozdrawiam

[greg_lipski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

i oto chodzi!
brzmi autentycznie
jestem na tak