****

[Marcin Bodych]

Wywołać uśmiech na zgnębionej twarzy,
To zmienić w wino całe stągwie wody!
Lecz to nie łatwe, zwłaszcza gdy ktoś marzy,
Że prosto godzić jest zwaśnione rody.
Nikt nie wie czemu zaczęła się kłótnia,
Lecz by podać dłoń? Droga za daleka...
Tak gdy zwierz jakiś idąc spłoszy trutnia,
Ten ściga, żądli, umiera kaleka.
Zamiast przebaczyć i bólu darować,
A sobie śmierci... Grunt to poświęcenie!
Wszak każdy umrze, więc po co miłować?
Po co żyć w zgodzie? - to chyba nie w cenie...
Wczoraj uprzejmość, teraz czasy inne:
Dziś władać będę na światowej scenie!
Jeśli tak myślisz, latorośle winne,
Jutro cię czeka tylko zatracenie.
Bo chore jesteś, ogrodnik to widzi,
A nie chce skazy na swym winogronie.
Porzuć broń lisa, bądźmy duchem młodzi!
Cudem jest zgoda, niech miłość w nas płonie!

[egzegeta]

powiem krótko
podoba mi się.
Stronę techniczną
pozostawiam bardziej światłym:)
Pozdrawiam

[fr ashka]

cieżko się czyta, taki wielki klocek postawiłeś
i trochę przegadane chyba
a, i jeszcze ten podniosły ton mnie drażni

subiektywnie oczywiście :)

pozdrawiam, fr.ashia ;)