I grudzień się zeszklił

[ewan_mcteagle]

Ponieważ wiosna
odwrócona niczym kwadrat
to wciąż jesień Gdyż życie biegnie
torem różnych osób
Ja i ty znaczy więcej niż wszyscy
inni Wśród długich rękawów
skórzanych torebek
i rozmów na wspak

Trzy po dwunastej jest tu
i teraz Kiedy zniknąłem
między moim a twoim

Choć mówisz mniej o mnie
Uśmiechasz się

Partykuła na ustach

Ponieważ milczenie
to różnica między
liśćmi spadającymi
jesienią a bezbarwnym
grudniem.

[niemozesz wiedziec]

ach, żeby dla mnie ktoś tak pisał...
miałabym swój prywatny raj...


a tu pustka i samotnia
którą zrobił mi
chciwy, głupi plotkarz
bo o sieci ścieżek rowerowych mówię
a ten głupek źle podsłuchał
i zrobił mi z tego
ścieżkę gówien

[Sanestis_Hombre]

Znam Twoją twórczość prozatorską i bardzo ją cenię. Chyba jesteś lepszy w prozie. Zajrzałem do ewana i tym razem jestem dość mocno rozczarowany. Wiersz mnie nie zainteresował, nie porwał. Nie znalazłem w nim nic dla siebie.
Wygląda na tekst pozbawiony dobrego konceptu (może jako malkontent nie dostrzegam go).
Tytuł - 1 grudnia (bo chyba grudzień jest tylko jeden).
Replay ponieważ i to Gdyż jak mawiają tu na orgu "strasznie zgrzyta".
Może następnym razem.