-
Ostatnio w Warsztacie
-
Palce zastygają w bólu
Dawno nie trzymały ołówka
Zawilgotniała kartka wystaje z kieszeni jeansów
Razem z pieniędzmi, zapalniczką
i całą tą resztą bałaganu bez dat
Naszkicowałbym Ci dom
Nad brzegiem jeziora z werandą,
śmiejącymi się dziećmi i burym kotem, wygrzewającym się bezkarnie
na schodkach w pełni lata
Krzątasz się po ogródku
W sukience w groszki
Niebieskiej jak dzisiejsze niebo
Nad nami prawie bezchmurno
Mrużę oczy i spiesznym ruchem dłoni rysuję dalej
Prosisz żebym pokazał
Odpowiadam, że jak skończę
Głaszczesz kota i sprawdzasz co jakiś czas czy to już
Pod powiekami czujesz sen
Przychodzi łagodnie i łasi się
Droga do Ciebie długa
i daleka
Na spierzchnietych wargach czuję wciąż Twój pocałunek
Ten najpierwszy, najszczęśliwszy
Zapalam papierosa i nasłuchuję
Pytam czy mogę zostać
Zapadam w sen
Droga do Ciebie długa i daleka
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 29 odpowiedzi
- 501 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 582 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 408 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 311 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 329 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
... bardzo lubiłam tę wokalistkę... fragment, jw. świetny. Spokoju na noc, Anno. -
Przez Bożena De-Tre · Opublikowano
@Annna2 Pięknie od serca....na progu domu Twego bukiet Ci zostawiłam z najdroższych kwiatów polnych.Wciąż tam na łące są....wiem i pamiętam mamo.Dziękuję za przywołanie wspomnień Anno. -
Przez Stracony · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Właśnie ten rodzaj pisania i poezji, w niektórych momentach życia, cenię najbardziej. Pięknie napisane. -
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
@Berenika97 to brzmi jak rozliczenie ze sobą a myślę że pięknie piszesz i jeszcze nie czas na takie słowa, jeszcze Twoje wiersze przyniosą nam dużo radościZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@Berenika97Cicha, ale mocna opowieść o kryzysie wewnętrznym i potrzebie pisania jako formy ratunku. Rozmawiając z sobą, masz wrażenie, że to jakiś sposób, by nie zniknąć i może jest w tym sporo prawdy.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się