Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Widziałam motyla, co tą porą jesienną
Przysiadł cichuteńko na spopielałej ziemi
I czekał cierpliwie na o t c h ł a ń b e z d e n n ą
A jego wierni towarzysze także n i e m i

Nie opuszczali go ,żałobny orszak tworząc,
Opadali przy nim bez koloru i siły
To liście z drzew spadały, łzami się zanosząc
Jesienne deszcze kolory, ż y c i e w y m y ł y

A skrzydełka... niegdyś barwne i pełne życia
Spopielały i w smutnym b e z r u c h u zamarły
Jak serca pęknięte n i e z d o l n e j u ż d o b i c i a
Okrutne szpony wiatru skrzydełka rozdarły

Już n i g d y wysoko w powietrze się nie wzbiją
I n i g d y nie poczują słodkiej woni kwiatu
I ż a d n e g o promienia słońca nie przeżyją
I już n i g d y nie przyniosą radości światu

Był dla tej dlikatnej istoty zbyt srogi
To okrutny dech wiatru wyssał z niego życie
To jest już k o n i e c s k r z y d l e n i a i z i e m s k i e j d r o g i
R u c h y s k r z y d e ł u s t a ł y , d z i ś u m a r ł o ś w i c i e . . .

I choć skrzydła zastygły na wieki w bezruchu
To nadal coś się barwi i w szarości tli
Skrzydła zamarły lecz barwa wciąż tkwi w duchu
To w s p o m n i e n i e jego życia za ziemskich dni...

Opublikowano

Pocieszę autora, bo nie wszystkie motyle umierają jesienią. Np: Gonepteryx rhamni kryje się wsród opadłych liści, zimuje a na wiosne jest jednym z pierwszych motyli, które możemy spotkać i wcale nie traci barw! Podobnie Vanessa io, czy Aglais urticae zimuje na strychach i często możemy ją tam spotkać, właśnie w zimie.

Opublikowano

Wiem, że niektóre motyle potrafią przetrwać zimę, ale dla niektórych jest ona zbyt sroga. Ja zobaczyłam Inachis io popularnie znanego jako rusałka pawik i choć również ten gtunek potrafi przetrwać zimę, to motyl którego spotkałam nie znalazł schronienia i nie przetrzymał srogich warunków. Tak samo jak niektórzy ludzie potrafią życić w szarej i srogiej rzeczywistości a niektórzy nie...
Dziękuję za inforamcje może zainspirują mnie do napisania czegoś nowego;), choć oczekwiałabym raczej komentarza dotyczącego mojego wiersza a nie wykładu z biologii.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Dzięki:), już poprawiłam. Często zdarzają mi się literówki. Co do rozstrzelonego druku, to chcę w ten sposób zwrócić uwagę odbircy na ważniejsze fragmenty (ale może za często tego używam-przemyślę to).

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Izafreya   Naprawdę? Wie pani: jestem osobą niesłyszącą i czy dałaby pani stworzyć melodię pod mój tekst?   Łukasz Jasiński 
    • -Mistrzu, czy można się wyrwać z gorzałki niewoli? -Jak groźny to wróg musisz sobie uświadomić, udaj sie do kościoła, powiedz: Panie Boże, pomóż mi grzesznikowi, bo tylko ty możesz, dać mi siłę wytrwania, bym do końca życia, był wolny od nałogu gorzałki wciąż picia. Wtedy udać się może, choć ciężko ci będzie, bo ona będzie kusić cię zawsze i wszędzie. To łatwe nie jest nigdy, wielu nie jest w stanie, gdy ktoś mówi inaczej, głupi albo kłamie  
    • Kraj to jest rojeń pisanych hojnie Na pergaminie pobożnych życzeń Od wieków woli przebłysk geniuszu Od szaro skromnych w cichości - ćwiczeń   Kraj który sławę  minioną ceni Niczym brylanty korony skarbce (Ale dbałości o wspólny trawnik I wspólne drogi – już nie wystarcza)   Kraj który kocha wielkich umarłych Co rok buduje mnogość pomników Jednak żyjących mądrych i dobrych Obrzuci gradem – kamiennych krzyków   Kraj wersów dźwięcznych zwrotek perłowych I mistrzów prozy – na świecie znanych Obelg tu mają obfitość bujną Inne na wieczór – inne na ranek   Kraj w którym chlebak pełny masz modlitw I romantyzmu całą kaburę A zamiast nowych skórzanych butów Weźmiesz optymizm dzielność brawurę   Kraj który nie da ci stu nabojów Nie da ci hełmu bunkra i czołgu Po śmierci da ci elegię srebrną I na mogile da – bukiet hołdu   Kraj z orderami – na nagiej piersi O gołej głowie w wieńcu różanym Czasem tu spotkasz – orła kotwicę Na starym tynku – zaplutej ściany…
    • Jak dla mnie: taki sobie... Jeśli już o kobietach, to: nie lepiej wrócić do punktu wyjścia - do czasów pierwotnych? Zapewniam panią, iż Święta Matka Natury jest bezwzględna - bez mężczyzn nie byłoby ludzkości, jeśli chodzi o mnie: jestem pogańskim racjonalistą - libertynem i intelektualnym biseksualistą - uniwersalnym i niech kobiety sobie robią co chcą, tylko: nie mają żadnego prawa naruszać mojej przestrzeni i w razie problemów - przychodzić do mnie...   Łukasz Jasiński 
    • @Leszczym ukłony posyłam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...