Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jacy byliśmy prości
zbyt nieskomplikowani
bez uwikłania w te dni słowne
zwyczajnie jak reszta
nic dodać nic pojąć
tylko się podpatrywać
z czyjejś strony
wszystko przejrzyście

musiałem wyjść na chwilę
żeby posłuchać myśli
co mi się inaczej znajdują
gdy nie ma gwaru
i usłyszałem świerszczenie neonówki
albo też krople łez wytłoczonych
rynną w malutką szczelinę
odprowadzającą zachmurzenia
mżawki i błyskawice przyniebne

nawet nie wiesz
jak można się odkryć i docenić
że bycie szczęśliwym
nie musi być

czymś

Opublikowano

Witaj :)

przeczytałam wiersz i muszę stwierdzić, że jesteś w formie. ogólnie, sprawnie
prowadzony motyw przewodni, choć mam kilka propozycji :)

jacy byliśmy prości
zbyt nieskomplikowani
--- wydaje mi się, że wystarczy albo pierwszy, albo drugi wers. przecież w obu chodzi o to samo. jestem za pozostawieniem pierwszego, ale to Twój utwór.

druga zwrotka pasuje

trzecia. cóż, wpadłam na pewny pomysł, który zaraz przedstawię. mianowicie, proponuję pozbyć się słowa oryginalnym, w ten sposób powstaje sympatyczne niedopowiedzenie i tym samym poszerzenie interpretacji.

nawet nie wiesz
jak można się odkryć i docenić
że bycie szczęśliwym
nie musi być

czymś


tyle moich 'ale'. dobrze Cię widzieć


tszymai się Espena Sway :)

Opublikowano

Zmiany jakie naniesiesz po propozycjach będą na pewno słuszne. Ale jeśli chcesz zostawić ten utwór w takiej a nie innej wersji to zastanów się przy atmosferze którą chciałeś wprowadzić gdy pisałeś ten wiersz, czy naprawdę zmiany są konieczne.
Pierwsza strofa nawioązuje do początku poznawania druga jest swego rodzaju pozbieranie myśli i znalezienie weny która pozwoli tworzyć dalej - pamietaj ona jest a jak jej nie ma to przypminj sobie w którym miejscu ją zostawiłeś :) końcówka dobra :)



http://poezjamalowana.blog.onet.pl

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • W Częstochowie diabeł się chowie   Każdego swym bratem zowie   Tam każdy się z nim wita, z każdym jest pełna kiwta   Tam Gwiazda Jutrzenki świta   Bywają i nieposłuszni co przed jego krzyżem nie klękają i czarnego boga się nie lękają   O czarnych skrzydłach duch jego, twierdzi, że nie uczynił nic złego lecz nikt nie rozumie słów jego   Nosi nocami ornamenty jasne, bowiem świątynia Jego zawsze ciemna, a temperatura i wilgotność śródziemna,   Wiersze pisze o miłości, gdy fakty przypominają mdłości   Nie ma w Nim złości, Nie ma podłości,   Uśmiecha się na ulicy,  mówi o sakramentach z mównicy   Na ołtarzu jego martwe bestie lecz któż by tu chciał poruszać gorsze kwestie   On dosłownie i w przenośni  rozumie doskonale w szczęściu i radości żyje wspaniale   Kocha starszych Kocha dzieci, Bez min strasznych Zbiera śmieci   Dla dobra ogółu poświęca się codziennie wykonując czynności przyziemne   Z ambony mrocznej bowiem krzyczy i ryczy: "dajcie spokój pospólstwu, niech się ksiądz wybyczy, zmęczony on i zadręczony"   Jego słowa stoją, Jego uszy sterczą,   a myśl wędruje między gapiami   Co chwilę rodzi dusze nowe co chwila łamie sobie głowę "co z tymi barankami zrobię, chyba wezmę garść soli i połknę, poświęcę się twórczości"   ... bo to przecież pisze On, jak mówiłem - bez złości.   Bez zazdrości, bez miłości, w czystej niebiosom - ufności.  
    • już sierpień niestety spoziera zza rogu i jesień w promocji nam niesie ja nie dam się nabrać na takie numery przeczekam w kurorcie Las Palmas      
    • @piąteprzezdziesiąte dzięki również pozdrawiam  @Marek.zak1 jak każdy nałóg  Pozdrawiam również 
    • @Nela Myślę nad tym wierszem. Taką "córeczką" była kiedyś moja Mama. Jej ojciec po powrocie z wojny pił i traktował dzieci jak niewolników z przemocą włącznie. Jej matka odkąd moja Mama skończyła lat 9 traktowała córkę jak służącą w gospodarstwie rolnym ( np. ze złości spaliła jej lalkę, którą sama sobie uszyła), o posłaniu do szkoły nie było mowy. Jakie piętno do odcisnęło? Miałem najwspanialszą, mądrą życiowo, kochającą Mamę na świecie. Do końca swoich dni była dla mnie prawdziwym przyjacielem. zawsze cierpliwa, nigdy nie czyniła mi wyrzutów, nie miała pretensji. Tak wzrasta Człowiek, czego i tej dziewczynce z wiersza z całego serca życzę.
    • Ta kolei sakwa złota, to łza, w kasie lokat.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...