odbicie

[Patryk_Nikodem]

możesz mi gratulować bo każdego dnia sięgam niżej

ten koleś ze ściany obok przeżywa podobno osobistą tragedię
gdy rozmywam go wzrokiem. bezczelnie ciągnie się za mną
w smugach mojej zepsutej głowy

podróż zamyka się w kwadracie i butelce więc może warto
wyjść przez okno i pospacerować

na zewnątrz podstępne chodniki grożą upadkiem i nikt nie podnosi
ofiar zeszłej zimy. jest ciekawiej gdy spadam w ekwilibrystyczny
sposób więc nie walcz ze mną kiedy krzyczę

i zejdź mi z oczu z tym swoim cholernym relanium bo nie dorosłem
jeszcze do twoich słów. chcę dotknąć dna

[Sanestis_Hombre]

Mogę Ci pogratulować... dobrego wiersza. Muszę zajrzej do wierszy seniora Patryka el Nicodemo, aby lepiej poznać twórczość, bo chyba coś przeoczyłem :)

[dragon-fly]

Ja też gratuluję, z resztą jak zwykle. Chociaż ten jakoś mniej do mnie przemawia, niż wszystkie, które dotąd u Pana czytałam.
Pozdrawiam.

[Sunny]

Aby chodniki nie zrobiły Tobie krzywdy proponuję internet jak forma przekazu, nauki, rozrywki bardziej popularna od telewizji i radia które już są w naszych telefonach komórkowych oraz w samym internecie...
Wiersz przedstawia nie tylko Twój nastrój w danej chwili ale ukazuje złe dni każdego z nas - pozdrawiam - - - Sunny



http://poezjamalowana.blog.onet.pl

[taka marysia]

Paatryku Nikodemie
jesteś strasznie niemożliwie świetny
moze nie tyle ten wiersz, co całokształt
i musze Ci się do tego przyznać :]
pozdrawiam, marysia

[Gość]

średnio.
pozdrawiam

[Jerzy Rybak]

Cześć, Patryku.
Przeraża mnie ten wiersz.
Zepsuta głowa ->Butelka, relanium – >osobista tragedia.


nie dorosłem jeszcze do twoich słów

przeraża mnie to, że jesteś zajebiście MĄDRYM facetem –
co w obliczu powyższego tekstu oznacza jedynie,
że trzeba uciekać.

pozdr.

[Czarna Perła]

zabiorę ze sobą,
zaspokajasz gusta czytelników..przynajmniej mój....
:)
cz.p.

[Agnes]

wspomnienia z podróży? czyli nic nowego, nadal butelka i świat zwężający się do jej rozmiarów. hmm...posłodzili Ci tu, ale chyba sam wiesz, że nie jest to rewelacja. oczywiście samo wyznanie, odrzucenie jakby tego nie nazywać "natarczywej pomocy" i sama chęć siegnięcia dna wymaga pewnej odwagi, ale samego wiersza jako wiersza nie mogę ocenić zbyt wysoko. stan świadomości nie jest obcy, choć bardziej z obserwacji niż autopsji.

ja też już wróciłam, ale wierszowanych wspominek nie będzie
flaszki przywiezione (dematerializują się)

pozdr. a

[fr ashka]

masakra

pozdr, frrr ;)