Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
kończą się w ogniu, to co musi i było też

przychodzimy zbierać poranną pianę
i liście – stoję za tobą, księżyc po cichu znika,
przepływamy biały szkwał. poduszki i kamień położę
na łóżku; odlatują ptaki, już zimno.

bez pożegnań. zanim
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie sądze, to wierszyk napisany po obejżeniu filmu
o Iris Murdoch, wczoraj w tvp1 :)
ale zbyt hermetyczny, więc może dlatego się mało
podoba etc. może z tą pianą przesadziłem, hehe.

Pozdrawiam
czytających
:)))
Opublikowano

A dla mnie całkiem niegłupio - całkiem emocjonalno/pejzażowy rys - trochę Tetmajera tutaj widzę - u Niego też 'srebrzało" - i woda, i księżyc i lubił, kiedy kobieta...

Puenta -coś tutaj zrobic, tylko nie wiem co :)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



może to taki bez-puentowiec, ten wierszydłak;) co?
każdy coś sobie dopisze, tak myśle, starałem się
skondensować.

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



może to taki bez-puentowiec, ten wierszydłak;) co?
każdy coś sobie dopisze, tak myśle, starałem się
skondensować.

Pozdrawiam

Wiesz co - mam wrażenie, że jednak jest zbyt urwany, gubi się, szczegolnie to "zanim" - nawet wtedy, gdy odniesiemy to do kursywy początku. Bo po przeczytamie rodzi się pytanie = "zanim", ale co 'zanim" ?
Przemyślec, przemyslec, bo czasem interpretator też się gubi :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Odniosłam się z interpretacją do tytułu i pomyślałam
pół myśli i pół słów nie muszą być takie same i jako całość
wypada na plus; ale to ja tak pomyślałam i nikomu niczego nie
sugeruję.Pozdrawiam z plusem:)))) EK
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Odniosłam się z interpretacją do tytułu i pomyślałam
pół myśli i pół słów nie muszą być takie same i jako całość
wypada na plus; ale to ja tak pomyślałam i nikomu niczego nie
sugeruję.Pozdrawiam z plusem:)))) EK

dzięx, ale wierszydeł idzie na przemiał, już
mi się nie podoba ;)

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Odniosłam się z interpretacją do tytułu i pomyślałam
pół myśli i pół słów nie muszą być takie same i jako całość
wypada na plus; ale to ja tak pomyślałam i nikomu niczego nie
sugeruję.Pozdrawiam z plusem:)))) EK

dzięx, ale wierszydeł idzie na przemiał, już
mi się nie podoba ;)

Pozdrawiam
czyli: tak jak zaczyna się ''kończy(ą) się w ogniu''? napisanego
zawsze szkoda....:( EK

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...