Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Rozumiem podtekst i muszę ci powiedzieć, że piszę już co najmniej 17 lat i nic mnie nie zaskoczy. Nawet taki komentarz. Pozdrawiam, może po prostu trudno się uczę.

dobrze, to może ja się nie wypowiadam, bo piszę od nieco ponad roku

P.S. ten komentarz był bez podtesktu, poprostu wyraziłam swoją opinię
W takim razie zwracam honor i przepraszam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Polecam książkę " Inteligencja emocjonalna" Daniela Golemana wg niego człowiek ma dwa umysły, jeden z nich myśli a drugi czuje. To, że człowiek działa pod wpływem emocji jest spowodowane działaniem umysłu emocjonalnego; który funkcjonyje inaczej niż umysł racjonalny. Pozdrawiam
dziękuję, chetnie przeczytam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


W tym problem, że trudno jedno z drugim pogodzić. Kiedy jestem zła to krzyczę, kiedy smutna płaczę, nie myślę wtedy racjonalnie o tym na przykład, że mogę kogoś skrzywdzić lub wystraszyć, Chwila zastanowienia, przychodzi dopiero później, kiedy emocja wygasa, a wtedy może być już za późno...tak jak z moim "wierszem" ;))
Opublikowano

Gdzie będzie gdy Ty juz jesteś w czwartym. :) wilgotne nagrobki i ciarki na skórze ... bbrrry...aż mnie mierzi ale gotycko ujety temat anielskich dusz z opieką w ciałach podążających miedzy światem żywych a nieznanym :) Ode mnie powiew ze skrzydeł i jedno pióko z prawego ramienia :) dla Ciebie w uśmiechu podzięce za wiersz :)

Opublikowano

Już nie chce mi się na to wszystko odpowiadać, jestem zmęczona waszym podejściem, przecież jestem w dziale debiuty, a nie poezja współczesna, może tak troszkę tolerancji? Naprawdę wiele już widziałam i słyszałam, tylko to chciałam powiedzieć pisząc o 17 latach.
Nie lubię kiedy się mnie w taki niby wyszukany sposób obraża, tym bardziej, że wcale się nie znamy panie Jerzy. Myślę, że troszkę kultury byłoby całkiem na miejscu, skoro taki poeta z pana.

Sunny dziękuję ludzki odruch...w końcu jestem tylko nic nie znaczącym elementem tej forumowej układanki i zabawy w poezję, a przecież gdyby nie ludzie tacy jak ja, to forum mogłoby wcale nie zaistnieć...
Acha, jeszcze jedno. Czuję się uleczona z chęci zamieszczania swoich wypocin, może to dobrze, chyba nie jestem tu mile widziana... Żegnam więc. PS> Możecie odetchnąć z ulgą...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 @Leszczym @Bożena De-Tre @Nata_Kruk  Dzięki za słowa i chwilę @huzarc @piąteprzezdziesiąte @Maciek.J @Leo Krzyszczyk-Podlaś @Rafael Marius Dziękuję za obecność     
    • Pan Prezydent z małżonką pięknie zaprezentowali się na czytaniu poezji Jana Kochanowskiego. W liceum od Reja i Kochanowskiego zaczynam naukę z poezją:) miałam polonistykę bardzo wrażliwą na tym punkcie:)
    • @Alicja_Wysocka Też tak przypuszczam :) @iwonaroma Czyli maks siódemki zęby :) @Berenika97 Tak, to taka właśnie historia, świetnie ją uchwyciłaś :) @Sylwester_Lasota Dziękuję i również pozdrawiam. @wierszyki To nie absurd, to real :)
    • W tej ciemności, wśród drzew i ścieżek podleśnych kroczyłem patrząc na pnie rzeczy smutnych, na ciemniejące gałęzie myśli ich kora nierówna, ich korzenie poplątane. Potykając się o nie, łamałem kości, naciągałem mięśnie, naznaczone znamieniem czasu pnie ponacinane uznawałem za znak sędziwości W mądrości swojej jednak nie pojąłem że nie należy zatrzymywać się nad nimi, pochylać głowy nad tymi stertami gruzu rozsypanego przez tych, co nie mają na uwadze przechodniów , którzy w cieniu księżca odszukiwali drogi do nieba lecz ja nie pójdę już za ułudą, ze łzami już nie przyjdę przytulać brzoz wysokich światło księżyca pomimo blasku odbija zaledwie promienie słoneczne, a sklepienie wciąż ciemne i tak potykając sie raz za razem, updadłem niczym martwy resztkami tchu pacierz zmawiając, posłyszałem tylko słowa: po prostu idź gdzie światło i ciepło - tego do końca nie wiem lecz wstałem i poszedłem nie patrzac za siebie
    • @ViennaP Zgadzam się z Twoim komentarzem. Choć dobro to jedno, a siły zła to drugie, podobnie jak ludzka przewrotność i przekora :) @Berenika97 No pewnie coś w ten deseń, ale czy o to chodziło to nie wiem, ale bardzo dziękuję za piękny i staranny komentarz :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...