Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wymiary nie mówią nic

GASPAR_VAN_DER_SAR
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

GASPAR_VAN_DER_SAR

GASPAR_VAN_DER_SAR

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

nie ma co przeceniać samych siebie mówiąc
że wypieramy wymiary słowa kształty do zera
gdy jest odwrotnie - to takie swojskie ludzkie
puste

dotykam sekundy potrzebnej na deseń szczegółowy
szkic po łebkach od szpilek do szeptu odcieni przerwanego
wtrąconym dotknięciem materiału pocałunkiem
marzeniem

nie rozbija się luster zniekształcających pozytywnie

GASPAR_VAN_DER_SAR

GASPAR_VAN_DER_SAR

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Oj, Michale, nie mów hop... Ja mam dopiero (top secret)-naście lat (w każdym razie bardzo niewiele) i od takich pochwał możę mi sodówka (nie daj Boże) uderzyć do głowy i wtedy co? Będziesz miał wyrzuty sumienia ;-).
Ale za wiarę we mnie pokładaną dziękuję serdecznie :-).

I pozdrawiam,
Gaspar.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sylvia
      Ciacho

      Przez Sylvia · Opublikowano

      czymże ta lekkość bezowa w raju cukierni dniem ponurym rodzi ochotę na małą słodycz rozpływającą się w buzi czule podwoje zburzę nieprzyzwoicie sycąc zmysły cudeńkami - galaretki drżące w malinie trufle z kokosem i orzechami przytulę torcik czekoladowy z rozkoszą oblizując słodkie usta jeszcze tylko ekler karmelowy och - i napoleonka puszysta!    
    • Waldemar_Talar_Talar
      Grunt

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Witaj - podoba się -                                           Pzdr.
    • Sekrett
      Lutnia przemijania

      Przez Sekrett · Opublikowano

      Nastrojowy. Nie jestem pewna, czy całość jest przemyślana. Metafory są tak intensywne, że balansują na granicy sensu. Przykładowo, nie słyszałam, żeby ktoś kiedyś poił czkwakę. Na pierwszy rzut oka wygląda jak zbitek efekciarskich fraz. Niemniej jednak, ten wiersz się mieni, a ja jestem sroczką, więc podoba mi się. Nie zważając, czy to brylant czy cyrkonia :)
    • Dekaos Dondi
      Naprawiacz

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Tekst satyryczny, rzecz jasna:))     jestem sprawnym naprawiaczem krytykuję co zobaczę jeśli byłbym całym rządem to bym zrobił wnet porządek     chyba dziś podobnych znajdę pokrzyczymy chociaż fajnie przesmarować przecież trzeba wazeliną wspólne trzewia     jakiś czubów wokół horda chcą przygarnąć nasze dobra oj koryto nie w mej głowie wolontariat tyle powiem    nie zmieniła by mnie władza sobie bym wszak nie dogadzał dbałbym o nas i idee o przydatnych których wiele    jestem słuszny sądzę w ciemno skończą w cyrku lecz nie ze mną my właściwi i zaradni oni jakieś durne błazny    *~*    póki co to wciąż dyskusje aż zasadę wyznać muszę w polityce gości często powtarzana z wielką chęcią     całe zło to oponenci   całe dobro my bo święci
    • huzarc
      Niebo odeszło, Fiolet pozostał

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Migrena Poezja z głębi żałoby, bólu, kosmicznej próby. Tekst mierzy się ogromnym brakiem i próbuje go objąć językiem,  bardzo wysokiego lotu, co składa się na metaliczny traktat, filozoficzną modlitwę i potężną elegię egzystencjalną.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...