Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

„Nie mogę strzymać życia dłużej.-Rzekł po trzykroć:
-Izold, przyjaciółko moja!- Za czwartym razem oddał ducha.”

-Ach! jaka błogość czerń
żagla całun na moich oczach
rozpięty przysłania mi ocean
krew zachodzi mi w błękit
ach! jakże piękny ten sztylet
o szyi łabędzia o białych dłoniach

-Milcz katrupie!
w jasnej dłoni możesz spłonąć
na wieki

-Jestem rozgrzeszony z bólu!
z jasnych włosów czerwonego
wina zatrutej miłości
teraz śmierć mą ukochaną
żadnego więc piek...

-Piekła należeć winny do siebie
winy do swoich rodzicieli
Izolda wieńczy swoje piekło
ty piekła zaznać nie możesz
więc wbijam ci w serce ten głóg!

Niech wasze serca
kraczą jak wrony

Niech teraz należą
do siebie...

-Kim że ty jesteś ?
nie spytałem
ponieważ pustka tego świata
sprawiła iż pytanie wcześniej
wydało mi się zbyteczne

-Zbytecznym

31 sierpnia 2006

Opublikowano

Może to raczej jednak miało być coś jak:

Izdold miła, Tristanowi cóś zrobiła
Nie mógł chłopię strymać dłużej
Teraz ciebie już nie słucha
Trzykroć westchnął oddał ducha....

;o)

oczywiście to dopowiedź do Mariana, nie do wiersza, ten jest romantyczny i dobry, wyjście z konwencji rytmicznej w odpowiednim miejscu, też ma swoją wymowę....

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zdaję sobie sprawę, że taka odmiana jest również prawidłowa,
ale tak mi się pokojarzyło ;-)

pozdrawiam

a wiersz niezły fakt i do homofobów INNE nie oznacza gorsze ...

pozdrawiam
Opublikowano

Panie Marie dziękuje za komentarz

ale muszę otwarcie przyznać że jestem wobec niego trochę bezradny, sprawia to moja niezjomość języka francuskiego i słownictwa języka stylizowanego na starodawny. nie jestem pewien też czy dobrze tę wypowiedź zrozumiałem, chyba dotyczy ona cytatu Boya który jest mottem mojego wiersza. a co do jego seksalnych orientacji mile mnie pan zaskoczył, można by wywiązać jakiś wątek na forum. myśli pan że to zrobie ;)

mile rozbawiony pozdrawiam ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziś Lubię Mgłę Z Głową w Chmurach Cały Dzień W NIebiosach I w Wodzie Nad Wodą w Lesie Bez Wiatru Wytchnienie    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Ja - chwilowe wzmożenie przestrzeni   Zapis światła w tkance  Fazy ubrane w sieci liczb Ludzki teatr geometrii  Emanacja niebytu  Przelana jak wodór w śnieg  Do twardości struktury   Świadomość przepływu Nie do utrzymania Jak każda wiedza   O matce    Kończy się obłędem  Tragizm rozpadu  Hagiografia hologramów    Dynamika bez metafizyki  W projekcji pulsu I słowa, które znaczą  Bez istnienia    Jak nuty bez muzyki
    • Moje przyjaciółki to drzewa:)
    • Wiesz - ja lu­biłem zachmurzo­ne niebo Cel­tyckie chóry przy dębo­wych stołach Gdy gar­son mil­cząc Guin­nessa na­lewał I krzepnął spokój bo świat mnie nie wołał   W ra­mionach gro­zy czy też w brzas­ku chwały To­piłem obłęd który wciąż doj­rze­wał Świat wy­dawał się być niedos­ko­nały Dla am­bicji i wewnętrznych prze­mian   Ce­niłem piękno po­nad wszelką miarę Budząc nadzieję roz­siewałem smut­ki Kar­miłem ciało i tra­ciłem wiarę Gry­wając w ba­rach za bu­telkę wódki   Słowa spłonęły wiatr roz­wiał po­pioły Spoj­rzałem w stud­nię swo­jej ciem­nej duszy Wie­czność od­kryłem w ok­ruszkach po­kory Kroplą od­wa­gi zło pragnąc wyk­rztu­sić   Dzi­siaj ro­zumiem dokąd ten świat zmie­rza Wszys­cy to wiemy lecz nikt nic nie zmieni Chcę być świadec­twem Two­jego przy­mie­rza Pa­nie coś stworzył tę prze­piękną Ziemię
    • @MIROSŁAW C. Bardzo dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...