niepotrzebny życiorys

[amandalea]

urodziłam się gdzieś na przełomie znaków
jako dziecko wypełnionego obowiązku
miałam oboje rodziców

ojciec ukochał taką smukłą panią
co to pozwalała zapomnieć
dla mnie wybrał imię

matka łatała rajstopy i dziurawy budżet
bez słów wiążąc makramę lat
ciepło pozostawiając kaflowym piecom

żyję rozważając najlepsze sposoby
zmęczona własną donkiszoterią
choruję na chroniczny brak ust

28.08.06r.

[M_arianne]

Serdecznie polecam lekturę Josephe Murphego.Wszak życie jest nowelą...

[Oxyvia]

Dobre. Zrobiło na mnie wrażenie. Biorę do ulubionych. Dzięki.

[allena]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

tu sie niczego nie poleca ani nie reklamuje - tu się pisze komentarze:) A.

[allena]

Wiersz mi się bardzo podoba, może treść zwyczajna, ale
sposób jej pokazania sprytny i na + :) A.

[mayka]

Nie jest to zły sposób na rozprawienie się z pewnymi sprawami.
To "gdzieś" w pierwszym wersie wywaliłabym, bo mi sie czytanie zapada, "choruję" moze lepiej zastapić innym słowem, zeby tak nie charczało. No i tytuł wydaje mi sie zbyt dramatyczny, tymbardziej że wiersz zawiera pewną ironię i może z tytułem lepiej pójść też w tym kierunku? Ogólnie spoko, nie jest łatwo pisać o rzeczach niełatwych dla siebie tak, żeby czytelnik mógł równiez znaleźć coś..dla siebie :)
pozdrawiam

[Markiza de Merteuil]

Podpisuję się całkowicie pod poprzednim komentażem.

[bona]

choruję na chroniczny brak ust

to bardzo przylgnęło do mnie
pozdrawiam:)

[Dorma]

Wiersz mi się nawet podoba. Utrzymuje Pani swój styl. Czytam Panią od dłuższego czasu i będę zaglądać częściej.

Na minus tylko:
"choruję na chroniczny brak ust" - jest to dobra puenta i ładnie kończy wiersz, ale to zwrot dość oklepany i dość często urzywany:
-choruję na chroniczny brak .. czegoś. Widziałam już to w wielu wierszach.

[zak stanisława]

matka łatała rajstopy i dziurawy budżet
bez słów wiążąc makramę lat
ciepło pozostawiając kaflowym piecom

ładnie wspominasz, a chroniczny brak ust jest ok, mój klimat!pozdr ES

[Beenie M]

Bardzo czytelny przekaz i bardzo smutny w odbiorze.
Jedynie zmieniłabym łatanie rajstop na cerowanie - łatanie bardziej ze spodniami się kojarzy.
pozdrawiam serdecznie

[kyo]

mi się podoba, nawet bardzo, ale mam jedną uwagę:


żyję rozważając najlepsze sposoby
zmęczona własną donkiszoterią
choruję na chroniczny brak ust

żeby nie zatracić ostatniego bardzo dobrego wersika, to
proponowałbym coś zrobić z żyję, np.

rozważam najlepsze sposoby
zmęczona własną donkiszoterią
choruję na chroniczny brak ust

jest lepiej? :)

Pozdrawiam
ciepło

[Jacek_Suchowicz]

Twój wiersz osobisty - wspomnienia, pragmienia.
Bardzo się podoba

Pozdrawiam Jacek