Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Satyryk i byk


Kinga Modest

Rekomendowane odpowiedzi

Na skraju gaju, tu w naszej gminie
szalony żył miłośnik pacynek
choć mógł bajek przedstawiać tysiące
wolał obśmiewać sprawy bieżące.

Lecz źle wyszedł na tym zajęciu
naraził bowiem raz bydlęciu
I Byk na co dzień nie nazbyt srogi
porwał lalkarza z furią na rogi.

Taki to bywa los satyryka
kiedy dokucza temu co bryka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie ma to jak walnąć lapsusa,
Żona wielki dziś ubaw miała.
Z nią chichrała się Henia dusza
No i ja, wszak to ja..."dałem ciała". :)

Brawo za refleks ;)

Errata:

Wszyscyśmy, jak widzę
rogate są dusze...
Mnie...jak rogów przybędzie,
to babę...zaduszę!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Głowa boli od myślenia ...
... waść chcesz rogi mieć jelenia?
Ja od tego się odgradzam,
a i Tobie też odradzam.

Bo choć wygląd znakomity
jakie z tego są prowity,
otóż żadne, gdyż palcami
będą tykać - O z rogami!

Jak już rogi, to ten jeden,
który Twojej Pani eden
stworzy w pełnym majestacie
- czy takiego zamawiacie?

Lecz nie do mnie po ten towar
lepszy nosorożca róg
a usłyszysz wnet westchnienia
o Mój Boże, młody bóg.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ja akurat nie piszę fantastyki, nawet bym nie potrafił. Nie mam zresztą takiej potrzeby. Tylko o tym co sam przeżyłem materialnie lub duchowo lub bliskie mi osoby doświadczyły.
    • gdybym potrafił jak nie potrafię skraść letnim brzaskom ptasie szczebioty z kredką do oczu zielonych barwień i flakonikiem woni lipcowych   a nocom w pełni tym lunatyczkom co nad dachami wśród snów się snują by blaskiem sierpnia móc się zachłysnąć uszczknąć co nieco na jesień burą   to rozmazanym dniom listopada gdy już nadejdą spłakane szare mógłbym makijaż słońcem nakładać z tych wykradzionych tak płochych marzeń   i porwać ciebie w mój świat w błękicie byś była kwiatem a ja motylem i razem z tobą nim się zachwycić lecz wyobraźni czy masz na tyle
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Kocha nie kocha lubi szanuje wróżba witkami los dwojga splata spadają listki snując fabułę płacząca wierzba zna przyszłe lata   Co komu jeszcze w gwiazdach pisane nim czas wysypie treść z piaskownicy na świat szeroki i pełen wrażeń między słowami naszej ulicy   Mała ławeczka pod jarzębinką korale drobną rączką zakryte odgadnij liczbę jeden do czterech odbierz całuski i baw się życiem       Na naszym podwórku wróżono z witek wierzby płaczącej, odrywając kolejne listki wraz z naprzemiennie wyliczanymi słowami z pierwszego wersu. Ostatni był wyrocznią. Na ławeczce pod jarzębinką zwyczajowo gromadziły się nieco starsze dzieci. Stare drzewo, pamiętające wiele pokoleń, rosło pod sporym kątem, tak że opadające gałęzie tworzyły coś w rodzaju domku chroniącego przed mniejszym deszczem lub letnim upałem. Zabawa nazywała się kotki(wierzbowe), lecz u nas ich rolę pełniły czerwone koraliki wiszące nad rozmarzonymi głowami. Dziewczynka ukrywała w dłoni sekretną ich liczbę, od jednego do czterech, a zadaniem chłopca było jej odgadnięcie. Gdy mu się to udało miał prawo odebrać całuska.  
    • @aff no widzisz nie jest tak źle ze starym kredensem  Pozdrawiam Kredens nie taki znowu stary
    • @aff Dziś chyba jaśniejszą mam "głowę"  Tytuł z treścią związałam w jedną drogę ...

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...