Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pokuta


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Początki zawsze są trudne, u Ciebie nie jest strasznie, dobrze przynajmniej, że nie piszesz o tych wszytskich miłościach, łzach itd. jak wielu początkujących to czyni, chcąc wyrazić w wierszu całą swoją mądrość i uczucia. Dobra pogadałem sobie, ale sam jestem początkujacy, więc życzę powodzenia na przyszłość:) Pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dziekuję wszystkim za komentarze, wezmę sobie wasze rady do serca. Za slowa otuchy dziękuję Niewiernemu Tomaszowi i Czarnej Perle;)
krwawa-mary -> To co napisalas sklonilo mnie do głębokiej refleksji nad moim wierszem i w koncu doszlam do wniosku, ze chyba faktycznie jest trochę bez sensu, ale osobiscie uwazam, ze nie wszystkie wersy w tym wierszu zaslugują na taką krytykę. Jest to wiersz poniekąd metaforyczny i nie chcialabym, zeby brano go dosłownie. No, ale w koncu kazdy moze go interpretowac jak chce.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Noc... - wers jednosylabowy, jednak trzykropek wskazuje, że nalezy się przed nim zatrzymac na dłużej, czyli mamy zatrzymanie. Oczywiście "noc" symbolizuje strach, niepewnośc, nawet porę złych mocy.

Idziesz sam - no tak, odbiorca konkretny, czyli nie każdy musi się identyfikowac z nim. Sam wskazuje na samotnosc, czyli wprowadza atmosfere grozy.

tak niebanalnie beztroski - i to jest ciekawie, bo nie łapie tego związku, czyt. wersu.

nie ma wkoło duszy - oczywiście przenośnia, ponieważ "dusza" jest pojęciem abstrakcyjnym. w sumie to jest dokladnie to samo, co wers 2.

nawet martwej - jeżeli nie ma żadnej, to "nawet martwej". Taki pleonazm, w dodatku ciekawy ze względu teologii - "żywa" dusza i "martwa" dusza". Chętnie posłuchałbym o tym podziale

słyszysz szmer nieludzki - dalej ciekawe, bo wytwarza się kolejny podział - jeżeli nie ma żywej duszy, ani nawet martwej, to znakiem tego, że człowieka też. A tutaj niespodzianka - trzeci rodzaj - człowiek bez duszy.

biegniesz - konwencja grozy.

czujesz chłód - podobnie. dodamy, ze chłód związany jest z nadejściem złych/czarcich mocy.

przyspieszasz - no tak

dzwon kościelny bije 13 razy - godzina 13 ???

oddech zostaje daleko za tobą - tego kwiatka nie łapie. Stracil oddech ?

upadasz
na kolana - to może byc razem.

teraz płac za grzechy
bo już nie ma nadziei - i tyle.

Zatem - gdzie tutaj metaforyzacja wiersza ? Za dużo filmów grozy, nawet można mowic o typowych montażowych konwencjach tego gatunku. Tutaj nie ma nic. Zatem uważac w nazewnictwie własnych plodów.
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1. Noc... - zbędne
2. Idziesz sam - didaskalia?
3. tak niebanalnie beztroski - w jaki sposób można być niebenalnie beztroskim?
4. nie ma wkoło duszy - o kurczę! P.S. wkoło?
5. nawet martwej - z tego co wiem martwe dusze nie istnieją, o ile jakiekolwiek istnieją
6. słyszysz szmer nieludzki - pewnie jakś dzik się zaczaił
7. biegniesz
czujesz chłód
przyspieszasz - ponownie didaskalia
8. dzwon kościelny bije 13 razy - a gawrony i kruki wrogo spoglądają
9. oddech zostaje daleko za tobą - to pewnie ten nieludzki szmer
10. upadasz - a ja spadłem z krzesła
11. na kolana - i prawie rozbiłem sobie głowę
12. teraz płac za grzechy - bez komentarza
bo już nie ma nadziei - no właśnie

To nie jest wiersz. To tylko kilka słów nieudolnie próbujących naśladować poezję.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



był, ale to poezja dla rozrywki.
jeśli chcesz się czegoś nauczyć, to radzę Wojaczka
poczytać, ewentualnie jakąś Szymborską

hahahhahaha, turlam się ze śmiechu. Nie jestem fanem Mickiewicza, ale nie nazwałbym go twórca dla rozrywki. Ja też lubię Wojaczka, ale Adaś "Pieśń Wajdeloty z "Konrada Wallenroda" - heksametr polski - a fachowo brzmi to tak - wiersz taki ma zawsze 6 zestrojów akcentowych w wersie, na podstawie których można opisać dwie stopy metryczne - daktyl i trochej. Średniówka nastepuje zawsze po trzecim zestroju. W heksametrze Mickiewicz nie używał rymów. Heksametrem pisany był również Norwida "Bema pamięci żałobny rapsod". Znajdźcie mi taką technikę u Wojaczka. Rafała czytam dla przyjemności, a Adasia, by wyłowić technikalia. tyle.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...