Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Z okrzykiem Gott mit uns rzuconym w mgłę poranka
szliście nam, barbarzyńcom, ordnung nieść aryjski,
Hackenkreutzem krzyżować. Pusto już na ganku,
wieś spokojem pachnie, a wasz koniec jest bliski.

Wy nie z mojej wiary, nie znam waszego boga,
Pan mój, co stał się Żydem, dostałby trójkąty
znał Biblię, polityczny, no i ludzi kochał,
i nie był obłudnikiem z upadłej Golgoty.

Już nie ma Holocaustu, powstał już Izrael,
zaś ci, co w Oświęcimiu swą skończyli drogę,
dawnych oprawców przyjmą w rajskim Jeruzalem,
na wieczność pozostając życzliwym narodem.

Opublikowano

Witam.
Jest to druga wersja tego wiersza (pierwsza została napisana w czerwcu), powstała po zmianie pierwszej zwrotki w taki sposób, by nie sugerowała powiązania niemieckiego faszyzmu z narodowym katolicyzmem. Ciągle mam jednak wątpliwości co do tekstu i jestem otwarty na propozycje.
Tymczasem jednak wyjeżdżam i nie będę mógł odpowiadać na komentarze.

Pozdrawiam, Gaspar :-).

Opublikowano

To miłej podróży. Co do wiersza - temat już wałkowany, co nie znaczy, że nie aktualny - sam wałkowałem ostatnio :)
Technicznie - rym ostatniej strofy podchodzi pod tzw. rym egzotyczny, rzadkośc, że tak powiem, w poezji naszej. Treściowo - temat dyskusyjny, ale 3 (znów) strofa jest na pewno warta lektury.
Pozdarwiam.

Opublikowano

Inspirujące, Gasparze, te twoje rymy, których prawie nie słychać, naprawdę
- może sam kiedyś spróbuję? :) Trochę szkoda tej poszarpanej średniówki
(choć przyznaję - nie prześledziłem do końca, ale w pierwszej strofce masz
6/7, 7/6, 7/6, 6/7, a w drugiej już 6/7, 7/6, 7/6, 7/6). treściowo, to muszę
powiedzieć, że nie podoba mi się "wasz koniec jest bliski" - chyba zbyt dosadnie
i to jeszcze tuż obok tego cudownego "Pusto już na ganku". Na początku trochę
mnie też mierziła ostatnia strofka (również za dosłowność), ale ostatecznie uznałem,
że dwa ostatnie wersy są naprawdę wspaniałe:) Pzdr! :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • czymże ta lekkość bezowa w raju cukierni dniem ponurym rodzi ochotę na małą słodycz rozpływającą się w buzi czule podwoje zburzę nieprzyzwoicie sycąc zmysły cudeńkami - galaretki drżące w malinie trufle z kokosem i orzechami przytulę torcik czekoladowy z rozkoszą oblizując słodkie usta jeszcze tylko ekler karmelowy och - i napoleonka puszysta!    
    • Witaj - podoba się -                                           Pzdr.
    • Nastrojowy. Nie jestem pewna, czy całość jest przemyślana. Metafory są tak intensywne, że balansują na granicy sensu. Przykładowo, nie słyszałam, żeby ktoś kiedyś poił czkwakę. Na pierwszy rzut oka wygląda jak zbitek efekciarskich fraz. Niemniej jednak, ten wiersz się mieni, a ja jestem sroczką, więc podoba mi się. Nie zważając, czy to brylant czy cyrkonia :)
    • Tekst satyryczny, rzecz jasna:))     jestem sprawnym naprawiaczem krytykuję co zobaczę jeśli byłbym całym rządem to bym zrobił wnet porządek     chyba dziś podobnych znajdę pokrzyczymy chociaż fajnie przesmarować przecież trzeba wazeliną wspólne trzewia     jakiś czubów wokół horda chcą przygarnąć nasze dobra oj koryto nie w mej głowie wolontariat tyle powiem    nie zmieniła by mnie władza sobie bym wszak nie dogadzał dbałbym o nas i idee o przydatnych których wiele    jestem słuszny sądzę w ciemno skończą w cyrku lecz nie ze mną my właściwi i zaradni oni jakieś durne błazny    *~*    póki co to wciąż dyskusje aż zasadę wyznać muszę w polityce gości często powtarzana z wielką chęcią     całe zło to oponenci   całe dobro my bo święci
    • @Migrena Poezja z głębi żałoby, bólu, kosmicznej próby. Tekst mierzy się ogromnym brakiem i próbuje go objąć językiem,  bardzo wysokiego lotu, co składa się na metaliczny traktat, filozoficzną modlitwę i potężną elegię egzystencjalną.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...