Trondheim siódma trzydzieści

[Karol Samsel]

Emigrantom

Norwegia jest moskitierą
na smukłym igielicie fiordów
żyją jeszcze praminotaury
woda w akwenach burzy się
na dźwięk obcego języka
krzewostany róż zmraża
biały welon Morza Arktycznego

sto pięćdziesiąt tysięcy mieszkańców
siódma trzydzieści
Trondheim miastem cieni
z lotu ptaka żywi na ulicach
jak anioły krzewy paproci
lub drzewa pomarańczy

skąd te przepaście między
ich politurowanym obuwiem

na molo cudzoziemiec
z ustami rozciągniętymi
na kształt lasu sosnowego
między dwojgiem oczu
rozsypane korony
zepsuty fortepian języka
odlicza kilometry
do kolejnych barykad

[Nechbet]

wrócę tu na pewno, pięknie nakreślony obraz :)

pozdrawiam serdecznie :-)

[Bartosz Wojciechowski]

Brawo, brawo, brawo! Takie wiersze chciałbym czytać jak najczęściej,
po prostu znakomita rzecz. Jestem pod wrażeniem.

Mam skromną uwagę - wisienką na tym torcie jest dedykacja, może by ją
tak - kursywą? Wtedy już wszystko było by perfekcyjne. Pzdr!

[Espena_Sway]

niesamowity klimat, norweski klimat, przelewa się wersami.
podoba mi się, biorę do ulubionych.

P.S. czyżby jeszcze jeden entuzjasta Norwegii :>

serdecznie Espena Sway :)

[Nata_Kruk]

Ja także jestem pod wrażeniem. To bardzo ambitny i dobrze napisany wiersz.
Nic dodać, nic ująć. Mam go juz u siebie i będę się delektować..:) Pozdrawiam...:)

[Ela Adamiec]

piękny wiersz, gratuluję.

[hewka]

bardzo dobry wiersz, Norwegie znam,
a emigracja dla mnie chlebem...
pozdrawiam od strony Globen i Roxette :)

[Karol Samsel]

Bardzo, bardzo dziękuję za tyle entuzjastycznych komentarzy. Jest mi ogromnie miło:). Oby moje kolejne teksty Państwa nie rozczarowywały - tego w tej chwili sobie życzę... Pozdrawiam serdecznie, życząc słonecznego dnia. Karol Samsel.

[taka marysia]

krystaliczny, tylko pozazdroscic talentu
pozdrawaim cieplo