Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Anioł przyszłości zbyt łatwo
odwraca nam głowę do innego
słońca są jaśniejsze noce
na suchej poduszce kolce
róży wyrwane by już nie kłuły
niespełnione sny w wazonie

nie pozwala tulić pod sercem
dziecka-tęsknoty niezmywalną farbą
pokrywając uśmiechy czarno-białych lic

Anioł przeszłości z pustego nieba
wizytę składa nagle zabiera
luksus niepamięci tłucze słońce
w drobny pył pod powiekami
droga wije się miedzy
łzami odrzucona tęsknota
wraca ubrana w ból

sznur ścieżki tak łatwo
plącze nogi potykają się
o kamienie łatwe wybory kosztują
jedną łzę pomarszczoną twarz

wiersze fotografie dusz
szlak ułożonych słów
na wczoraj i na jutro

Opublikowano

Bardzo fajny tytuł, w treści można doszukać się obu symboli... dość ładnie ubranych w słowa, choć z powodu braku interpunkcji, jednorazowe czytanie, to za mało, by wstrzelić się w myśli. Co do zakończenia, Stasia zdecydowanie ma rację... jest lepiej z jej wersją.
Pozdrawiam...:)

Opublikowano

Wiersz spodobał mi się nie tylko za podjęcie pisania o anialskich zwyczajach ale za całkowity brak znaków interp. każdy może przeczytać wiersz na swój sposób, chociaż kilka przydałoby się ze względu na słowotok. Mała propozycja z ostatnim wersem który dopisałem po przeczytaniu - Anioł y spotkały się dzisiaj - lub - anioł teraźniejszości. Pozdrawiam Sunny

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witaj - piękny wiersz  - pachnie jesienią  -                                                                                    Pzdr.serdecznie.
    • @Nata_Kruk   to nie depresja  ani samotność    to miękki czarny aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> to pewien stan należący do tej samej "rodziny" jak depresja czy samotność (ciemność), ale inny, możemy domniemywać jaki (jak kawałek jakiegoś materiału)       to nie depresja  ani samotność    to miękki aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> tu niespodzianki nie ma, jest noc
    • IA jest jak  milutkie zwierzątko. Lubi być głaskane, jak się łasi, po tłustym brzuszku, po miękkim futerku, z światłowodowej sierści.   Nigdy nie ugryzie,  gdy aportuje za to poliże po gębie.   A każdy ją ma.   I też każdy lubi chodzić, na złotej smyczy  w brokatowej obroży. Tresowany.  
    • Zegar     Czeka na cofnięcie wskazówek, żal  czasem, że tylko w takim da się to zrobić. Wiosna rzuciała godziną przed siebie,  jesień z pokorą ją odda - ale w parku,  rok za rokiem - cztery pory Vivaldiego.   Wirują zbłąkane liście, rdza zaognia pustkę,  jedynie ławki czekają na dotyk człowieka. Przechadzka z parasolem to jednak coś miłego. Kiedy ziemia zaciąga się mgłami, po pniach  skaczą wiewiórki szukając szczęścia na zimę.   W pamięci szkicuję obrazy, będą na jutro. Na wzniesieniu prastare olbrzymy zrzucają  nasiona - pękają iglaste kulki - turlają się  kasztany - kasztanowe, jak niegdyś moje włosy. Dzisiaj, przewrotny czas ochoczo je popieli.      wrzesień, 2025    
    • @Annna2... @piąteprzezdziesiąte... :) dziękuję Wam Kobietki i.. niech tak będzie. @Starzec... miło to czytać... :) dziękuję.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        i niechby został, na każdym suple, a myśleć trzeba, po to mam głowę... ;) czasami tylko złoszczę się w myślach, bo stołki w górze, cały czas modne.     Pozdrawiam Was.       Jacku... bardzo, bardzo dziękuję.... :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...