kalectwo pojedynczości

[hania szelka]

nadal nie potrafię
bez drżenia myśleć o niej
bez smutku trzymać zdjęcia
bez łez kończyć dzień

od słów to minie mam mdłości
tulę kota i wiem
nieśmiertelność to drugie imię miłości

straciłam wiarę w jutro będzie lepiej
zamieram na każdy krzyk i większy gest

bezczelne słońce świeci ostro
tak ogromnie nieadekwatnie
sama wywołuję deszcz
gniewnym wzrokiem

[Olesia Apropos]

moja prozpozycja

nadal nie potrafię bez drżenia
myśleć o niej. bez smutku
trzymać zdjęć

od słów to minie - mdłości
tulę kota. wiem - nieśmiertelność
to drugie imię miłości

straciłam wiarę że będzie lepiej
zamieram na każdy krzyk i gest

bezczelne słońce ostro świeci
tak niepotrzebnie gniewnym
wzrokiem wywołuję deszcz

4 wers - musi zniknąć
ogromnie nieadekwatnie - jak wyżej
no i parę innych zmian jeszcze

pozdrawiam/olena

[EWA_SOCHA]

ja bym w to więcej metafor włożyła, żeby nie było bezpośredniego żalu, żeby trzeba go było znaleźć, żeby trzeba było szukać; bo tak, no cóż kawa na ławę;
ale jakby tak popracować;)

pozdrawiam
ewa

[Smok]

faktycznie kalectwo