Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

z tych poważnych


Rekomendowane odpowiedzi

Ja obok ostatnich dwu do udanych zaliczyłbym jeszcze
pierwsze cztery - a to już większość:)
Tzn. tak dla przyzwoitości, nie oszukując nikogo
- chciałbym więcej, no ale cieszę się tym, co mam.

ps. a gdyby tak "wzajemnie ręczyć za laurowy wianuszek"?
To chyba troszkę zmienia sens, a może nie? Wydaje mi się
ciekawsze... ale co ja tu.
Pzdr! :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

mnie w nim nic nie przeszkadzało i nie bede sugerowała się wcześniejszymi opiniami
wiersz trafił do mnie w porę,
małolata jeszcze jestem i właśnie płaczę z powodu kilku rozbitych balonów- choć ponoć już mi nie wolno... emocje biorą jednak górę...

dla mnie prosty, trafny, przemawiający i prawdziwy- same plusy, bardzo misie

pozdrawiam, frrr

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nie chciałem robić z niego apelu, ale raczej demonstracje sprawy-ktoś mi powiedział, że nierzeczywistej-ale ja w nią wierzę, więc po co mi realność w życiu? jeśli dałem komuś coś do myślenia, to wzbudza we mnie radość człowieka i jego zasad, bardziej niż twórcy

wcześniej już konsultowałem ten tekst i pomimo rad (w większości zauważone również przez was) zostawiłem pierwotną wersje, ponieważ wydaje mi się najdokładniejszym odzwiercirdleniem treści (jak Bartku zauważyłeś, to byłaby jej zmiana, a tego nie chcę robić) a że większości najbardziej podoba się pointa, to chyba dobrze, bo i taka jej rola

dzięki wszystkim za wgląd i pozostawienie śladu
pozdrawiam


aha, przeczytałem kilka tekstów powyżej i poniżej (te jeszcze przed publikacją) mojego i odniosłem wrażenie, że jestem inny...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to nie sen  świat rozpada się na kawałki  fruwające ręce nogi  kawałki dzieci  szarpane przez  zgłodniałe psy  choroby zjadają żywcem  z dziurawych ścian  spoglądają smutne oczy  nie przerażają nikogo wywołują uśmiech  takie obrazki są  codziennością  konsumujemy je tlumnie w TV po kolacji na deser    to zabawy w wojnę  panów polityków  w białych koszulach  nie tylko na Ukrainie i Libanie    a my  my... nas jakby nie było  namaszczamy ich    12.2024  andrew
    • A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...