Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na załomach nocy śnieżą się spotkania
i nasze śniegi mały otulają skrawek
tam zegary podniosły ramiona
kołysząc imiona nasze
dwa przebiśniegi stopami splątane

zaprószeni w spojrzeniach
rozgarniamy biele
nasze śniegi parzą
topnieją - coraz krótszy oddech nocy
zielonym światłem ogarnięci nagle
rozglądamy się
kwitnę-kwitnę
mówisz

wyrosły ponad
z twoich źródeł piję

Opublikowano

tak, zieleń zawsze zaskakuje; i nie ważne, czy to wiosna, czy poranek:)
widzę, że peel i peelowa igrają sobie z porami roku:)
a z tym kwitnięciem... to przypadkiem nie jest inne słowo na K ?

bardzo miły wiersz, winny:))))

pozdrawiam
ewa

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ewo, nie utożsamiaj się tak z peelową, tym bardziej, że to słowo na "K" - OZNACZA nietypowy czas kwitnienia; a wiersz "winny"? - tak, peel czuje się stale winny, że chce mieć juz tylko z winem do czynienia... jeśli nie może z peelową; :)) J.S
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ewo, nie utożsamiaj się tak z peelową, tym bardziej, że to słowo na "K" - OZNACZA nietypowy czas kwitnienia; a wiersz "winny"? - tak, peel czuje się stale winny, że chce mieć juz tylko z winem do czynienia... jeśli nie może z peelową; :)) J.S

gdzież bym śmiała utożsamiać się z peelową; nawet sama ze sobą nie utożsamiam się; nie lubię wiedźm;

pozdrawiam
ewa
Opublikowano

Ewa Socha.; bo za dużo wiedzą? chyba lepiej być wiedźmą niż nie-wiastą...cóż, trzeba w końcu przyzwyczaić się do prawdy, że się wie więcej, niż by się chciało; a udawać, czyli jak mówi Korwin-Mikke, rżnąć głupa można, ale tylko w Sejmie, nie na orgu...chcesz zostać politykiem? dyplomatą? czy poetą? :)) J.S

Opublikowano

PRZE-cudownie, napisała dzie wuszka, tylko kto dzisiaj wierzy w cuda? a nawet w cuda -cudów? podobno tylko prawdziwi poeci, i to jest ich jedyna nagroda na tym interesownym bardzo świecie;
jedyna ich weryfikacja - mają dokładnie to - w co wierzą! J.S ps. zatem jest sprawiedliwość! /proszę się nie śmiać!/;
a co do wiedźm i jędz, to rzecz polega na tym, że każda może być tą drugą w każdej chwili; to jest alotropowa odmiana charakterów - coś jak rozszczepianie jąder atomowych - wybuchnie czy nie wybuchnie... :)))
dziękuję Ci dzie wuszko! :) J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




lepiej Jacku zdmuchnąć wielką białą głowę i sprawdzić: chłop, czy baba;

jeśli baba, powinna mieć w sobie wszystko i niewiastę i wiedźmę;
sama będzie jak pryzmat i soczewka jednocześnie;
w myśli i ruchach będzie płynna, w uśmiechu nigdy nie pojawi się drwina - bo to choroba pokrewna do zazdrości; w oczach będzie piec chlebowy; w dłoniach cały jej świat;
wtedy może budować, nawet rodzinę.

ewa
Opublikowano

Ewa Socha.; tę płynność sprawdza się gdzie: w kuchni, w tańcu czy w łóżku? piszesz bardzo
przekonująco; szkoda, że wcześniej tego nie wiedziałem; wydaj podręcznik dla
kawalerów pod tytułem: "Jak rozpoznawać baby, babsztyle, babony - i co to
babstwo" - będzie bestseller, który uczyni z Ciebie milionerkę, a ze mnie, znajomego
milionerki /choć mówi się - że milionerki za znajomych mają już tylko innych milione-
rów/; :)) J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Jest Niedziela. Za oknem popołudnie; dzisiejsze, w odmienności do całej Soboty, dopuszczajace do miasta mało słonecznego światła.    Uważny Czytelnik z pewnością rozpoznał - w początkowych słowach powyższego akapitu - nawiązanie do "Rozmowy przez ocean" - piosenki wykreowanej przez Andrzeja Sikorowskiego zapewne w tysiąc dziewięćset osiemdziesiesiątym piątym roku, a wykonywanej później także przez Marylę Rodowicz. Pomijam celowo przedstawienie większej ilości szczegółów, jak również zamieszczenie linku do wspomnianiej piosenki. Przecież Czytelnik, chcący przenieść się myślą i uczuciem do song'owej sytuacji, może uczynić to bez mojego pośrednictwa.     Autor bieżącego opowiadania - zgodnie z tym, na co mu przyszła ochota - sięga po piwo. Czerwone Pszeniczne, butelka nabyta poprzedniego wieczoru. Któż mnie, Corleone'owi11, zabroni, oprócz moich własnych myśli? One pozwalają, wewnątrzumysłowa decyzja dopuszcza. Prawda, że pewien kłopot z aurą jest możliwy, ale z drugiej strony - wokół jest tyle energii. Świadomość i wola decydują, żeby intencjonalnie sięgnąć i zaczerpnąć, też intencjonalnie, po stosowną ilość. Sięgam.     Butelka odkapslowana - skoro odkorkowujemy wino, to piwo odkapslowujemy. Nachylam ją i przelewam - kufel czeka. Spokojnie i cierpliwie. Ten kupiony w sklepie z pamiątkami o nazwie "Szafa Gdańska", mieszczącym się przy ulicy Garbary 14; wiadomo, którego miasta i że w jego staromiejskiej części.     Piszę stopniowo i stopniowo wychylam - sączę - czerwonopiwny w barwie trunek. Procenty nie przeszkadzają w myśleniu - jestem im wdzięczny. Dzięki.     Pamiątkowy kufel z miasta, z którym - zbiegiem okoliczności, a naprawdę jedną z międzywcieleniowych decyzji - łączy mnie wiele.    Gdańsk. Spędziłem w jego Głównym Mieście sporo, sporo czasu. Trudno byłoby zliczyć godziny co najmniej kilkunastu week-end'ów, ale także dni przed miedzynarodowymi wyjazdami, jak chociażby ten do Brazylii. Podczas właśnie tego poznałem Gabrielę... Przetańczona noc: tyle mogę - i tyle wypada - napisać. Nie proś, Czytelniku, o szczegóły. Wiem, że chciałbyś je znać; cóż, ciekawość. Gdybym był Tobą, też zapragnąłbym je przeczytać, a Ty, gdybyś był mną, też pominąłbyś ich przedstawienie.     Od tamtego week-end'u - od jego dni - minęło dużo czasu. Więcej niż rok. Minęły spotkania - te, które były, jak również upłynął czas tych, do których nie doszło. W porze tej inne kraje stały się naszym osobnie czasowym udziałem: jej Grecja, Albania Serbia i Niderlandy; moim Sri Lanka, Tajlandia, Gruzja, Peru i Boliwia.     Ludzie poznają się w miastach, miasta spotykają ludzi. Gdańsk nas poznał i przywołał do siebie na powrót. Można uznać to za, znów przysłowiowy, zbieg okoliczności, jako że pochodzimy z odległych miast. Czy to ważne, z których?     Gabriela i Gdańsk. Gdańsk i Gabriela.    Wysączam z kufla resztkę czerwonego, aromatycznego napoju. Zmrok już zapadł, ale godzinowo to wciąż popołudnie.     Nie spodziewałem się. Ona też nie. Ani wtedy, ani kilka tygodni temu.     Jest Niedziela, popołudnie zbliża się do wieczora.    Gabrysia i Gdańsk...       Kartuzy, 9. Listopada 2025 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • A nora Aarona   No, geju, kata Azy zaatakuj! - Egon   Po to ozłacał zootop?
    • @Berenika97   więc tańcz Nika do białego rana :)   a ja, z niezwykłą przyjemnością będę pośród gwiazd, podawał Ci kryształowe kieliszki z Dom Pérignon Plénitude.   i będę zachwycony :)    
    • @violetta   super :)))))   jest Ci przyjemnie bo Twoje ciało obejmują we władanie endorfiny.   Twoje własne - Violetkowe :)))    
    • @Berenika97 Bardzo dziękuję za tak głęboką i trafną analizę. Cieszę się, że udało się Pani dostrzec te niuanse i złożoność tematu, na której mi zależało. Pani interpretacja doskonale oddaje intencje utworu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...