Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gdy słyszę wołanie o pomoc
milczę
kobiety są często gwałcone

głuchnę
kiedy mówią o tragedii
wypadki chodzą po ludziach

jednak każdej nocy czuwam
gdy słyszę ciche „tato”
biegnę
zamykam szafę
i tulę do siebie twe małe ciałko

gdybyś tylko istniał

Opublikowano

Zastanawia mnie ten wiersz. Bo ten podmiot to swego rodzaju świadek tego zła, a własnie przez reakcje obojętności nie robi nic, by to zmienic. Jedyne uczucie jakie przejawia, do to tego - "nieistniejącego". (puenta)
Wiersz, do ktorego trzeba wrócic i jeszcze raz przeczytac...
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak, tak panie Arielu - tekst jak najbardziej udany. Z uwag: 6 wers odstaje mi
od reszty swoją wtórnością i sentencjonalnością, może niech pan napisze to samo,
ale własnymi słowami? Co do prób interpretacji, to ja mam wrażenie, że nie tyle
peel jest tutaj "świadkiem" zła, co uczestnikiem. Ba, może nawet sprwacą.
Jest osobą bardzo poranioną wewnętrznie, gnębioną strasznym poczuciem winy.
Tak ja to odbieram i uważam, że zostało to przekazane świetnie. Pzdr!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak, tak panie Arielu - tekst jak najbardziej udany. Z uwag: 6 wers odstaje mi
od reszty swoją wtórnością i sentencjonalnością, może niech pan napisze to samo,
ale własnymi słowami? Co do prób interpretacji, to ja mam wrażenie, że nie tyle
peel jest tutaj "świadkiem" zła, co uczestnikiem. Ba, może nawet sprwacą.
Jest osobą bardzo poranioną wewnętrznie, gnębioną strasznym poczuciem winy.
Tak ja to odbieram i uważam, że zostało to przekazane świetnie. Pzdr!

W pierwszej wersi opini tez napisałem "sprawcą" - ale to za głęboko. Bardziej wydaje się byc biernym uczestnikiem - albo po prostu jest tym, kim po trosze każdy z nas. Niezły ten wiersz. W sumie sam nie wiem, czy pobiegłbym teraz ratowac gwałconą kobietę - daje do myślenia to wierszysko...
Opublikowano

Jaro Sławie cieszę się, że doceniasz mą "męską uczuciiwość" ;)

M. Krzywaku dziękuję za komentarz i za powrót, przemyślenia piękne;)

Olasia - myśl, myśl, a może właśnie niekonkretność jest wskazana;)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Po pierwsze to nie "panie Arielu" po porostu Ariel, prosze mnie nie postarzać ;p
Co do 6 wersa, to ma on podkreślać obojętność.

Letnia sukienko - dziękuję;)

Fagocie - możesz pływać 24h/dobę ;)

pathe - nie pozostawienie ci jasnego obrazu w głowie jest da mnie komplementem;)

pozdr.
Ariel
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wiersze to odzwierciedlenie moich uczuć, moich wrażeń pod wpływem chwili. A z szafą to jest tak, że jeśli jest uchylona to boimy się tego co może z nej wyjść.

pozdr.
Ariel

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...