obawa o miłość

[Ewa Marek]

nie nauczę się ciebie kochać,
zbyt bardzo boję się łez
nie wiem ile można znieść
za jeden pocałunek, pieszczotę dłoni
a czasem samo stanie obok,
boję się słowa przepraszam,
w którym nie kryje się nic prócz liter
kwiatów kupowanych bez troski o ich barwę i zapach
twoich powrotów do naszego domu
powolnym krokiem pełnym marzeń dalekich.

[Beata M.]

W bardzo dobry sposób ukazałas istote miłości i obawy z nią związane. Liryka bezpośrednia - to jes to ! Doskonały kontakt z czytelnikiem.

[Ewa Marek]

Dzięki za miłe słowa, pozdrawiam.

[Dorma]

Aby nie zrobic przykrosci autorce i zbytnio jej nie stresowac zostawie bez komentarza.

[Zbigniew Wilk]

podoba mi się,jest wprost z serca, ale czy znajdę u Ciebie odpowiedż, oto "znalazłam, wiem,kocham, przekroczyłam" z chęcią bym przeczytał