Ewa_Kos Opublikowano 4 Lipca 2006 Autor Zgłoś Opublikowano 4 Lipca 2006 nic nie mówisz cisza jak bezsens wisi nad twoją obolałą głową w imię ojca co wysłał syna na wojnę ideały zasłaniają oczy przed nieprzemyślanym krokiem wszystko do przeżycia głos drży w pustce wyobraźnia się zapętliła rwąc wszelkie reguły ze strachu o niego modlisz się śpiewająco wierząc że wróci trudną lekcję zgody na odchodzenie dostajesz od życia choć cierpienie niedostrzegalne - wszystko zdominuje
Stefan_Rewiński Opublikowano 4 Lipca 2006 Zgłoś Opublikowano 4 Lipca 2006 I modlitwa, i smutek, i cierpienie, i marzenie, i...ładnie.
kyo Opublikowano 4 Lipca 2006 Zgłoś Opublikowano 4 Lipca 2006 inna wersyfikacja! ale, pierwsza strofa obolala, do wymiany ;) jutro jak autorka ma zyczenie zaproponuje inna wersyfikacje, bo wiersz mi sie podoba:) teraz malo obiektywnym;) Pozdrawiam
Olesia Apropos Opublikowano 4 Lipca 2006 Zgłoś Opublikowano 4 Lipca 2006 Ewo;) wszystko mi się bardzo podoba oprócz tej ciszy jak bezsens poza tym super i tytuł świetny:) pozdrowionka:)
Olesia Apropos Opublikowano 4 Lipca 2006 Zgłoś Opublikowano 4 Lipca 2006 a jeśli chodzi o wersyfikację, to Jasiu, czy chodziło Ci o rwanie w drugiej strofie? faktycznie, bardziej wyraźne niż w pozostałych zwrotkach, ale czy aż tak bardzo razi? chyba nie mnie się podoba
Ewa_Kos Opublikowano 5 Lipca 2006 Autor Zgłoś Opublikowano 5 Lipca 2006 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. kyo serdeczne dzięki; no właśnie podeślij mi pomysł na poprawę wizerunku tego ''pisadła''.Już jestem wdzięczna.Pozdrawiam ;)))) EK
allena Opublikowano 5 Lipca 2006 Zgłoś Opublikowano 5 Lipca 2006 Początkowe dwa wersy stanowczo do przerobienia a reszty nie trzeba poprawiać; Podoba sie pomysł i powiązanie w całośc, którą różnie można odczytać.:) A.
Eugen De Opublikowano 5 Lipca 2006 Zgłoś Opublikowano 5 Lipca 2006 nic nie mówisz cisza jak bezsens wisi nad twoją obolałą głową w imię ojca co wysłał syna na wojnę - ideały zasłaniają oczy przed nieprzemyślanym krokiem wszystko do przeżycia głos drży w pustce wyobraźnia zapętliła się rwąc wszelkie reguły ze strachu o niego modlisz się śpiewająco wierząc że wróci trudną lekcję zgody na odchodzenie dostajesz od życia choć cierpienie niedostrzegalne - wszystko zdominuje Pozdrawiam Ewo.
Gość Opublikowano 6 Lipca 2006 Zgłoś Opublikowano 6 Lipca 2006 bardzo mi sie podoba ;-) dawno tu nie bylam i nie czytalam ale tu zajrzalam
Ewa_Kos Opublikowano 6 Lipca 2006 Autor Zgłoś Opublikowano 6 Lipca 2006 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Odwzajemniam pozdrówka i dzięki bardzo za sugestie :)))) EK
Ewa_Kos Opublikowano 6 Lipca 2006 Autor Zgłoś Opublikowano 6 Lipca 2006 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dzięki Kasiu za zajrzenie i miłe słowa. Pozdrawiam serdecznie:))) EK
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się