****

[Księżycowa Łza]

pierwszy
był lękiem i niecierpliwością
szybką kawą niewyspaną
skrępowanie
a potem krok w tył
ręce i upadek
wszystko tak jak miało być
oczy słowo wyznanie
nienasycona ostrożność
noc

drugi
zaczął się słońcem i radością
nadzieją i prośbą
wspólna podróż
proszę, zatrzymaj czas
jeśli trzeba, umrzyjmy tak
dziecko przed nami
mniej naiwne
od naszych rąk
niespodzianek

trzeci
zmieszał nasze światy
nauczył swoich ciał
na przestrzał
dał obietnice
przysięgi pytania
z pewną odpowiedzią
pozwolił uwierzyć
zacząć

czwarty
nie chciał się zaczynać
ze świadomością o pociągu
ale nadszedł
razem z łzami
nasycony dotykiem na wskroś
przypadkowy fotograf
zatrzymał spojrzenia
niestety nie potrafił też
czasu

[Ja Mała_Kleopatra]

ładny. Daje dużo do myślenia, aż miejscami jest nazbyt trudny w odbiorze. Niektóre wersy wydają mi się nietrafione, ale ogólnie jest OK.

[Stanisław Kamykowski]

jeśli cos ciekawego tu jest to zostało mocno przykryte przez bardzo przeciętną resztę, tzn. za długo, za ckliwie, za... niewyraźiście(?)
dobry tekst wciąga czytelnika, powyższy (przynajmniej mnie) znużył, a to nie jest pożądana cecha
pozdrawaim:-)

[Iwona C.]

Podoba mi się i co tu więcej pisać....Pozdrawiam

[marek dunat]

mnie nie znużył . napisałaś co czułas . jest w tym serce i brak w wierszu fałszu . a technika ? - cóż . poeta mający technikę i nie mający wrażliwości jest ... cyborgiem do pisania . a nawet gorzej - jest bezdusznym , pewnym swoich racji i wielkości patafonem .