Rendez-vous z ciszą

[Magda Rosa]

Weszłaś we mnie
tak bezboleśnie
zamykając za sobą
słowa jak drzwi

dotykiem rzeźbiąc powietrze
ułożyłaś mnie
z rozsypanych myśli

na głęboką wodę
wzięłaś by utopić strach

Broniłaś gdy demony
złudzeniami szarpały za włosy

Kilka chwil z tobą
i na zawsze zapomniałam
że nie umiem pływać
a wody życia zbyt głębokie


------------------------

Wielkie dzięki dla wszystkich, którzy pomogli na warsztacie!

Pozdrawiam
MR

[pathe]

orgowy.
niestety nie podoba mi się, ani rzeźbienie dotykiem powietrza, ani rozsypane myśli ten wiersz wydaje mi sie taki, hm jak to okreslić znajomy jakby ktoś posklejał instniejące już utwory w wyciął metafy które mu się spodobały i ułożył z nich ten.

[Magda Rosa]

Dzieki za komentarz! Mimo, ze negatywny:-)

Pozdrawiam
MR

[SkAzAnA zA dUmĘ]

"Kilka chwili" ???

CHyba KILKA CHWIL :)

A poza tym... Mnie się podoba, choć może trochę zbyt dosłowne niektóre słowa w połączeniu z takimi metaforami... No trudne połączenia, ale ciekawe to:) Fajna budowa. No i to chyba na tyle

[zak stanisława]

mnie sie podoba, dłonią można "rzeźbić" powietrze-a cisza amknęła słowa jak drzwi- też misie!
pozdrawiam ciepło ES

[Magda Rosa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

poprawiłam:-) Dzieki!

Za wszelkie komentarze też dzięki!

Pozdrawiam
MR

[fr ashka]

nie podoba misie forma bezpośrednio do ciszy, lepiej misie czyta "weszła", "ułożyła" itd.
przyjemnie się czyta, to wszystko :)

pozdr, fr.ashka ;)

[Zielony promyczek]

Podoba mi się klimat tego wiersza, lubię takie. Fajnie się czyta, jest taki lekki, choć temat nie jest łatwy.

[Magda Rosa]

Dzieki! Miło, ze komuś się podoba.

Pozdrawiam cieplutko
MR