Luna

[Katrin Leo]

Oślepiła mnie jasność
Sącząca się z odległej tarczy księżyca
W oparach mgły i dymu
Zatonęła mego oka źrenica.

Metaliczne blade światło
Me zmysły niebezpiecznie wyostrzyło
Pieszczotliwym dotykiem
Nagość mą gwiezdnym całunem okryło.

Stałam zahipnotyzowana
Oddając się we władanie
Płynącej z księżyca potężnej siły
Jego ramiona wprawiały w drżenie
I tak rozkosznie do siebie wabiły.

Poczułam jak przenika mnie moc
Niewiadomego pochodzenia
Strach i słabość odeszły w nicość
Niczym w transie
Odbierałam wizjonerskie wrażenia.

Nagle do mych uszu dotarł dźwięk
Zupełnie nie pasujący do odbieranej przez me zmysły mowy
Wyraźnie rozpoznałam w nim znajomy odgłos
Pohukiwania nocnej sowy.

Nieświadomy niczego ptak okazał się mym wybawcą
Przywracając mój umysł do pełnej świadomości
Stałam bowiem na krawędzi okna
Zmierzając nieuchronnie do upadku z dużej wysokości.

A księżyc pan z gwiezdnych wyżyn
Spokojnie obserwował to całe zdarzenie
I wykorzystując lunatyczną moc
Perfidnie od nowa rozpoczynał kuszenie.