Pejzażystom

[Leonard Tall]

tam wszystko wydaje się być na miejscu -
tam na tym obrazie - prostą ramą
na wpół przecięte niebo i drzewa
pomarańczowy dom i brązowa strzecha
udają trójwymiar i nawet im okno nie pomogło
fiolet zachodzi na niebie przesileniem dnia
którego tu nie było i czeka nocy która nie przyjdzie
bo wszystko przecież jest oszustwem i więzieniem
farby - te drzewa zastygłe w spokojności wiatru
i ta statyczność wody - pomyśleć o rybach
zastanych in flagranti z napiętą płetwą

a przecież to tylko kawałek przestrzeni
gdzie zakwitły neurony białymi aksonami
w blasku impulsów słabego pola elektrycznego
(tak słabego że wstyd się nim zajmować)
skrywane długo w ogrodzie wszechświatów
dla tych co patrzą - a to też zwykła chemia
oka - bez żadnej magii

i czym tu się zachwycać?

[Tali Maciej]

toszto pocięta proza enterem i nawet nie poetycka

jak na impresjonistyczne subiektywne odczucia- kiepskie pędzle słów
pozdrawiam

[Leonard Tall]

no cóż kazdy lubi co innego :)
pozdr