dał Pan Bóg ludziom słowa

[Aleksandra Ws]

I włożył Pan Bóg mowę ludziom w usta
by ich występkom nieczystym, przygodnym
słowem jak heblem ostrość łagodziła
aby ze złego mogła zrobić dobre.

Dał Pan Bóg słowom moc kreacji mitu
by czego rozum nie zna w zdaniach ufarbować
by rzeczom których lepiej nie pamiętać
zamierzchłe słowa kazały panować.

Dał w końcu Pan Bóg umysł zbyt głupiutki
tak, by nieznane w kilku słowach wykląć
dał chwile wzniosłe, którym czas za krótki
i pozostaje nic, tylko zamilknąć.

[macte poema]

Jestem już zmęczony, ale nie raz uśmiechnąłem się podaczas czytania. Wracałem też do wczesniejszych wersów, by lepiej zrozumieć - ot zmęczenie. Błedów żadnych nie znalazłem. Sprawdziłem tylko, że pierwsza i druga zwrotka zaczyna się od linijki o tej samej ilości sylab, choć wydawało mi się, że druga jest dłuższa. Bardzo ciekawe, aż do ostatniego słowa: zamilknąć.