Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dlaczego mówisz,
że nie ma po co żyć
skoro dobrze wiesz
jak mi na tym zależy
Dlaczego mówisz,
że nie ma po co żyć
i, że nikt nie powinien
cieszyć się bytem
Czy pomyślałeś kiedyś,
jak to jest,
przebijać się
przez morze łez
własnej duszy
Czy pomyślałeś kiedyś
dlaczego każdy
kto płacze,
później sie cieszy

Ludzie mają
zakapturzone sny,
dlatego nie wyciągają wniosków.
Każdy z nich,
wpadł w otchłań nicości
nikt nie wie,
kim jest,
i dlaczego żyje.
Lecz każdy,
choć nie chce istnieć
nie ma wyboru...

[sub]Tekst był edytowany przez Monika_Manta dnia 30-12-2003 14:18.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Monika_Manta dnia 04-01-2004 19:30.[/sub]

Opublikowano

nie chce tutaj sie czyms popisywac jakbym byl kims lepszym od ciebie, ale jak dla mnie to ten wiersz to po prostu 7 zdan podzielonych na wersy...

Dlaczego mówisz, że nie ma po co żyć skoro dobrze wiesz jak mi na tym zależy.
Dlaczego mówisz, że nie ma po co żyć i, że nikt nie powinien cieszyć się bytem.

I tak dalej...

Jeszcze takie cos jestem w stanie zniesc, ale no po prostu:

"przez może łez"

to Twoje "może" mnie dobilo. Utopilem sie w nim po prostu.

Ogolnie to tekst tego wiersza jest mi po czesci troche bliski, tez sie czasem tak zastanawiam jak Ty i tylko ze wzgledu na jego tresc nie uznam go za kompletne dno...







Opublikowano

dzieki za "może", jestem dysortografem, staram sie nie robic bledow, no ale, czasem sie zdarza.
Ciesze sie, ze chociaz jedna rzecz z tego wszystkiego Ci sie podoba, i nie uznales tego za "dno".
Dzieki, za opinie i słowa krytyki... postaram sie poprawić.
Niedługo wstawie tu pewien wiersz, tylko niemoge znalezc zeszutu z mają "tworczością"
myśle, że tamten Ci sie spodoba, i nie tylko Tobie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



heheh, o moim bałaganiarstwie i roztrzepaniu (albo rozczepaniu) [niewiem jak to sie pisze, a juz wychodze z domu, wiec nie mam jak sprawdzic w slowniku.

TEz mam nadzieje ze go znajde...
Opublikowano

Ładnie namalowany obraz nicości,ludzkiej bezsilności, "bezsensu życia". Szczególnie podobała mi się metafora:
"przebijać się
przez morze łez
własnej duszy" .
Nastrój - refleksyjny. Jednak pierwszy recenzent tego utworu miał rację - można to napisać prozą, układem zdaniowym. I to jest poważny minus wiersza.

Opublikowano

"Ludzie mają
zakapturzone sny", + najwiekszy tego wiersza, "cieszyć się bytem " juz bym sobie podarowala, bo robi sie zbyt doslownie, tak samo z "własnej duszy "... ale to tylko moje male sugestie. pozdrawiam
Opublikowano

Coz nie jest dobrze...te zakapturzone sny daja mi troche nadziei, ze nastepny Twoj wiersz bedzie godny uwagi lub nawet ten po generalnej przerobce.
Przepraszam ale jak slysze 'otchlan nicosci' to az mna trzesie.
Oczywisic eto moje zdanie. Nie poddawaj sie jednak tylko staraj sie uczyc, naprawiac popelniane bledy i dazyc do.....sama wybierz sobie cel.
Pozdrawiam

ps. tutyl wybitnie koszmarny:(
[sub]Tekst był edytowany przez Daniel Piaszczyk dnia 27-03-2004 23:20.[/sub]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Być może człowiek umarł już dawno, odkąd powstał pieniądz, bez którego niemożliwe jest funkcjonowanie w tym najlepszym/najgorszym ze światów. Ludzie "płatni przy odbiorze", jak piszesz, to nic innego jak ludzie, którzy od stuleci kombinują, jak się sprzedać. Pomstujemy na prostytutki, handlujące swoim ciałem, a my wystawiamy na targowisko znacznie więcej - nasz czas, emocje, prywatność, relacje z innymi, wiedzę, wyobraźnię, przeszłość, przyszłość i teraźniejszość.. Żeby ktoś łaskawie ocenił, ile to jest warte, i rzucił nam za to jak ochłap najniższą albo średnią krajową. Tak mi się kojarzy złota klatka - a każdy ma swoją. I jak tu być? Istnieć istnieniem idealnym, wolnym, istnieniem które ma wartość dla siebie samego? Utopiści tysiącami rozbijali sobie łeb o rzeczywistość. Zmieniały się targowiska (dziś chyba największym jest internet), ale cały czas każdy z nas musi coś komuś udowodnić. Inaczej jest niewidoczny,
    • @lena2_ O, dzisiaj od rana mam szczęście do historii z morałem. Grzech zaniechania, o którym  piszesz, najczęściej ma podłoże w lęku. A to już się wiąże, zazwyczaj, z poczuciem sprawczości. Człowiek, który ma świadomość tego, że to co robi, ma sens i zostanie doprowadzone do zamierzonego rezultatu, po prostu działa. A kiedy czuje, że nic się nie da zrobić, że tylko narobi sobie kłopotów, wówczas betonuje się w bezpiecznej strefie komfortu. Brakuje mi czegoś w tym wierszu. Zaczęłaś od samego wierzchołka góry lodowej, a pod powierzchnią morza, tj. w duszy i umyśle ludzkim, dzieje się znacznie więcej.
    • Oceniam tę historię jako mocno schematyczną. Wiesz, taka duszoszczipatielna, z morałem, zresztą sama przyznajesz, że napisałaś ją pod kątem dyskusji z młodzieżą. To, że świat kocha jedynie pięknych, młodych i bogatych, pozostaje tajemnicą poliszynela, choć zdarzają się wyjątki. W środowisku poetów można oczekiwać większej wrażliwości i idealizmu, niż wykazała bohaterka. Niestety jednak, wyjątki potwierdzają regułę i karmią ludzką naiwność. Ewa to bardzo młoda dziewczyna, i element zaskoczenia mógł mieć dla niej kolosalne znaczenie. Gdyby Fenrir ją uprzedził wcześniej o swojej niepełnosprawności, być może miałaby czas przemyśleć sytuację i się z nią oswoić, zaakceptować. W idealnym świecie oczywiście szlachetna dusza w ogóle nie zwraca na takie sprawy uwagi, ale niestety, nie jesteśmy idealni. A jeśli założymy, że bohaterka opowiadania po prostu jest mało empatyczna, niedojrzała, egoistyczna, to może lepiej rozczarować się jak najwcześniej, wtedy, kiedy boli najmniej.
    • @violetta   A co? Pani już mnie nie kocha? Jakoś dziwnie pani już na mnie nie krzyczy...   Łukasz Jasiński 
    • spokój nie zawsze bywa święty gdy odwraca głowę by nie widzieć krzywdy pławi się w niewiedzy hodując beztrosko   obojętność
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...