Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

odruchowo muskam wydeptane ścieżki
pląsam w urojonej jednozmysłowości

w ogrodzie dziś cisza
wystawiamy spektakl wzajemnej adoracji
z własnej woli spada jabłko
nic się mu nie oprze żaden palec nie wskaże

bijąc brawo w jednym akordzie
wiążę ciało w kokardę zielonej sugestii

odłączam nieoswojona od stada
zmęczona we własnym siadam progu

rozpoznaję jeszcze biodra i kolana
pamiętam klamki prawdziwe znaczenie
i nadal wierzę w drzazgę tkwiącą w małym palcu

proszę o kubeł zimnej wody

Opublikowano

"gromadomyślenie"
"spektakl wzajemnej adoracji"
"odłączam nieoswojona od stada" - problem utożsamienia się z grupą a zachowaniem/ocaleniem
własnej odrębności w niezależnym świecie własnych wartości;
"kubeł zimnej wody" zawsze jest dobry na wytrzeżwienie i jasność przebywania we własnej świadomości - że dobrze być z innymi, ale nie każdym kosztem;
trudny temat , bardzo dobry wiersz! J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to bym tak:

cisza
spektakl wzajemnej adoracji
spada jabłko

odłączam od stada
we własnym siadam progu

rozpoznaję jeszcze biodra i kolana
pamiętam klamki prawdziwe znaczenie
i nadal wierzę w drzazgę tkwiącą w małym palcu

proszę o kubeł gorącej wody

pozdrawiam
Opublikowano

kubeł ziomnej wody jets tragiczny
klaskanie w rece.. tyle razy juz było
urojone są bee
robię robię robię.. a i dobra rada- wziąść na wstrzymanie.
ya.

Opublikowano

dla niektórych, zdaje się klaskania w dłonie nigdy dość (mylę się?)
wers teragiczny, zimna woda wręcz przeciwnie - dla tych świetnych
bee są owce lub te czarne
dobre rady płoną ze mną na stosach całego kraju

kłaniam się
eva

Opublikowano

Szanowna pani Kamilo,
czy to, że napisałam, pod pani wierszem, że motyw podróży i przesiadek jest oklepany wywołał u pani tyle emocji, że musi się pani na mnie odgrywać?
Napisałam jakie jest moje zdanie, nie wniosła pani do tego tematu nic nowego. koniec kropka.

Pogróżki w stylu " a i dobra rada- wziąść na wstrzymanie." wywołują u mnie szczery uśmiech.
Niech również pani ostrożniej szchuje słowami "szczeniackie", bo z jakiej to okazji? znów nie podoba się pani moje zdanie? jakaż to szkoda...

takim zachowaniem zniechęca pani do czytania wszystkiego co wychodzi z pod pani ręki i do kometowania pani wierszy, bo po co... skoro nie można napisać tego, co się naprawde myśli. To jest warsztat, wstawiając tu wiersz musi się pani liczyć z różnymi opiniami, nie mam zamiaru przyklaskiwać słabym wierszom. Klakierstwa radzę szukać gdzie indziej.
Proszę pisać dobre wiersze, a nie odgrażać się pod moimi.

pozdrawiam eva

Opublikowano

Droga pani Kamilo, wkradła się pewna nieścisłość, to ja pierwsza skomentowałam pani wiersz, po czym pani go usunęła... Jeśli pani zamierza jeszcze kłamać, to wybaczy pani...

nie mam zamiaru toczyć dalszej rozmowy... nie ma to sensu... Zachowuje się pani jak dziecko, któremu ktoś zabrał lizaka.

bywaj

Opublikowano

nie, to ja Pani wiersze skomentowalam wczesniej.
w tym momencie jestes bezczelna i to ty wpisalas sie
pod moim komentarzem tego wiersza- w taki sposób...
dlatego nie ma to sensu

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija księżyc muskający ciało... srebrzystą poświatą rozwidniającą oliwny gaj zapomnienia, tchnieniem owiewającym skronie, spadającym tak lekko na usta, na szyję, na...     
    • @Annna2   Aniu. "A jeśli i ta miłość jest tylko złudzeniem, co dalej?"   nie wiem !   dziękuję bardzo.   @Marek.zak1   i masz Marku rację - wszystko się powtarza !   dziękuję!   @KOBIETA   Dominiko. dziękuję za podobanie :) dziękuję, że jesteś :)   @viola arvensis Wiolu :)   już pisząc Twoje imię uśmiecham się.   z sympatii wielkiej :)   dziękuję pięknie!!!   @huzarc jeżeli kochać... jeżeli kochać... to już tylko ile sił w człowieku.   bo miłość to coś takiego jak cały świat. tylko, że jest jej więcej.   dzięki wielkie :)   @Robert Witold Gorzkowski Robert. dziękuję !
    • Konik kulawy   Pewna zabawka stała raz na półce, Jednak jej mechanizm jakby ktoś porzucił. Był to drewniany nakręcany konik w kurtce, Co na swoim wozie ludzi podobnych sobie woził. Gdy chciało mu się po obszarze brykać, On nie mógł,bo nie miał go kto nakręcić. Jedynie przekręcił swoim po pokoju okiem, by kogoś do czynu poszukać, Jednak nikogo nie mógł swoimi łzami zachęcić.   Stangret aż dostał z kurzu czapę, A kurtka stała w puchu srebrno-białym. Nagle coś wskoczyło na pobliską szafę, To mały koteczek o futrze szarawym. Zauważył on konika i na półkę wskoczył,  I swoją łapkę w jego stronę wystawił. Popchnął go i on się na dół potoczył, On upadł- a wóz do góry kołami się wywrócił. Ludzie zdezorientowani z wozu powypadali, A co z konikiem-zapytajmy? Podróżni co prawda w ogóle się nie zlękli, Jednak ich koń nie został przez los ocalony. Kotek z powrotem na grunt drewniany wskoczył, I połamanego konika ciekawsko powąchał.                                                22.10.2025r.  
    • @huzarc   niezwykle mocny, surowy i głęboko zakorzeniony w polskiej współczesności dotkniętej konsekwencjami wojny na  Ukrainie.   napisany Twoim niezwykłym stylem.   robi wrażenie !!!!!!   bardzo mi się Twoje pisarstwo podoba !!!!  
    • @infelia   pięknie napisana  wzruszająca opowieść o przywróceniu blasku i znaczenia zwykłemu przedmiotowi.   pierzyna - to brzmi dumnie :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...