Dobry aktor

[Dzidek1983]

Scena w teatrze, kurtyna bordowa opada
aktor śmierci w świetle księżyca rozpowiada
o historii swej miłości okrutnie zakończonej
zdradą i oszustwem pięknie uwieńczonej....

robi krok nad przepaść, staje, czeka chwilę
krok ma niecały metr, a on widzi całą milę
wyjmuje białą chustkę z zastygłą łzą swoją
pokazuje widowni, ona kiedyś była moją....

ludzie klaskają, wyrażają podziw dla niego
płytcy w swej ocenie, nie zauważają złego
on umierał na scenie, krew swoją wylewał
całe swoje życie do tej chwili dojrzewał....

zagubiony schodzi powoli w cień kurtyny
wspominając swe uczucia do dziewczyny
po której ma tylko tą chustkę jedwabną
która przypomina, że uczucia też bladną....