Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mój autoportret

Edward
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Edward

Edward

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Powinienem był zamknąć oczy
odwrócić się
zbiec
A przecież widziałem
twe oczy
twą duszę
Stałaś obnażona
Widziałem ciebie
taką jaką nie oglądał cię nikt
Czułem twój oddech
jakby moim był
Zdany na łaskę chwil
nie zamierzałem uciekać
przed tobą, przed sobą.
Byłaś mym autoportretem
tym najsmutniejszym ze wszystkim


[sub]Tekst był edytowany przez Edward dnia 28-12-2003 20:20.[/sub]

Marta Stawska

Marta Stawska

Opublikowano
Opublikowano

opisujesz coś niesmowitego,niepowtarzalnego...jak pisał Leśmian"...pieszczoty...tej pierwszej,tej zdziwionej,która w całym niebie nie zna innych upojeń,oprócz samej siebie..."a na końcu dodajesz..."byłaś mym autoportretem, tym najsmutniejszym"...to jest dopiero smutne...:( choć może prawdziwe...śliczny wiersz pozdrawiam marta S.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • bazyl_prost
      Czar lata

      Przez bazyl_prost · Opublikowano

      raju zatoka gdzie jest życie jest opoka
    • Tomyeon
      Płacz w ścianach

      Przez Tomyeon · Opublikowano

      "Płacz w ścianach"   Kałuże krwi wszędzie. Cóż to będzie? Może nicość będzie? Czuję beznadziejność, to moje uczucie jedyne jest. Przeszłam Wielki Test.   Dziura w mym sercu, Postrzał w klatkę, Wszystko widziałam.   Weźcie mnie do nieba. Wciąż w ciebie wierzę, Ojcze. Będzie lepiej, wciąż się łudzę.   Słyszę ich płacz w ścianach, Podążają za mną cały czas, W nocy i dzień, jak mój anioł stróż.   Znam cały część ciała, Widziałam wszystko otwarte, Czy bym chciała wiedzieć to znów?   Nie. Nie. Nie.   Wolałabym zapomnieć, Straszna Wielka Tragedia Ludzkości. Najgorszy koszmar mego życia.   Wciąż pamiętam jej wyraz twarzy wypełniony przerażeniem i strachem śmierci. Czy mogę zapomnieć? Chciałabym i marzę, ale nie jestem w stanie. To będzie podążać za mną raz na zawsze.   Choć może wystarczy pewna kula w łeb. Zakończę to jak mnie zakończyło. Przepraszam.   BACH!   Podpisała się:  Pielęgniarka Alicja
    • Berenika97
      Złe zrozumienie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Marek.zak1Jeszcze raz bardzo dziękuję. Pierszą skończyłam wczoraj, jest naprawdę niezła. Więcej napiszę Ci na priv, bo nie wiem, czy chcesz mojej recenzji na ogólnym. :)))
    • wierszyki
      Wyjechali

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Tak, wyjechali na wakacje Kult, Gdy nie ma dzieci     nasze dzieci poszły do szkoły a gerbery zerwały się w ogień nasze dzieci usnęły wieczorem   nie jak trolle internetowe: by nie skończył się świat ciągłym przebojem          
    • Berenika97
      Ziemia

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @lena2_Bardzo dziękuję! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! To prawda!  @Waldemar_Talar_Talar@sisy89@Andrzej P. ZajączkowskiBardzo dziękuję! 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...