Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

i jerotyk


Adam_Szadkowski

Rekomendowane odpowiedzi

lecz
liż stopy
w egzaltowany sposób
uwódź mnie
za bark
za biodra

bądź
ucieleśnieniem piekła
z łaskawością duszy
jeśli istnienie
to istnieje próżność
w dotyku i w smaku
i jest pełnia w zakalcowym cieście
z rodzynkami
na dnie

i niech prorocze sny
śnią mi się masowo
ty panią bóg
nagą pieszczotą w potrzebie
ja poetą
niczego sobie z niczego
bez anachronizmu
wieszczem dla kilku

siedzimy
patrzymy na siebie
i się jemy

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

technicznie coś mi tu nie do końca teges. coś bym połączyła, coś podzieliła, coś bardziej zaakcentowała. widzę też niejednorodność (niekonsekwencję?) języka, której, w moim odczuciu, nie uzasadnia łączenie sacrum z codziennością w wierszu.
myślę, że niewiele trzeba, by zrobić z tego wiersza wiersz łatwiej przyswajalny, bardziej gładki. łatwiejszy do zjedzenia.

oczywiście nie sądzę, by uparty autor tego chciał :)

w każdym razie, skoro po tak długiej przerwie coś komentuję, to niech ten komentarz nie będzie zbyt krótki:)


"bądź
ucieleśnieniem piekła
z łaskawością duszy
jeśli istnienie
to istnieje próżność"

świetne i subtelne poprowadzenie. urzekło mnie, bo mnie takie momenty urzekają:)


"i niech prorocze sny
śnią mi się masowo
ty panią bóg
nagą pieszczotą w potrzebie
ja poetą"

tu wychodzi ten charakterystyczny styl naszego pana autora i znów ta subtelność. jak w dobrych filmach nie wiadomo, czy jawa, czy sen.


na koniec, żeby nie było za słodko - zaledwie cztery i w wierszu nie usprawiedliwiają wystarczająco piątego i w tytule jak dla mnie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

liż mnie i stopy
lecz w sposób
egzaltowany
przez bark i zza biodra

bądź
domeną piekła
z łaskawością duszy
jeśli w ogóle założyć istnienie
- istnieje zakład
próżności dotyku

snów
naprędce proroczych
co śnią mi się masowo
w jednej kreacji:
jesteś panią bogiem
nagą pieszczotą
w potrzebie
ja wieszczem dla kilku

siedzimy jemy
patrzymy
na siebie to wszystko jednak


nam nie smakuje

;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 9 miesięcy temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Rafael Marius Myślałam o Tobie, czasem o tym czy choroba Cię nie przycisnęła... dobrze, że dałeś znak

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • na jednej szali ci okazali na drugiej ci co w pogardzie są ramiona wagi nie drgnęły
    • Dziękuję za zainteresowanie, pozdrawiam. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję, Tobie również życzę tego samego. Wracając, neurotypowość jest... dziwaczna. :) No tak, wiem jak to brzmi, ale z mojej perspektywy tak właśnie jest. Jej mechanika wypełniona jest rzeczami, których wielokroć nie pojmuję i zachowaniami, które wydają się zupełnie nielogiczne. Przydałaby się np. standaryzacja podrywu, no ale cóż, jest jak jest, a że to nielogiczne - nic nie poradzę. Z pojedynkami się dało, z podrywaniem (niestety) nie. Szkoda.   Nie potrafię się tak maskować. Ze mnie, wraz z bliższym poznaniem, wszystko wychodzi. Oczywiście starałem się, ale wielu mechanizmów nie rozumiałem i bywało, że ludzie dziwnie spoglądali.    U mnie było odwrotnie. Liceum miałem bardzo w porządku, ale pewnie dużym czynnikiem był fakt, iż ludzie byli wtedy już dojrzalsi niż w podstawówce. Podstawówka była bardzo dziwna.    No bo wsiąka się, wsiąka, oczywiście że tak. Człowiek uczy się całe życie, a przecież w życiu trzeba sobie jakoś radzić. Świat jest neurotypowy.   Fantastycznie. Grunt to być sobą. Wiadomo, nie zawsze się da, nie oszukujmy się. Wmawianie ludziom, że zawsze da się być sobą jest populistyczne i nic nie daje. Można bardzo szybko się rozczarować. Bywają sytuację, kiedy trzeba się dopasować. Umysł i zmysły cierpią wtedy bardzo, dziecko wariuje i łazi po ścianach, dorosły zagryza wargi, bo jakoś musi sobie poradzić w neurotypowym świecie.   Chaos jest nieporządkiem i nie lubię go. Czuję, że wtedy nie panuję nad własną codziennością. Uporządkowana rzeczywistość jest dużo bardziej komfortowa i mniej stresująca. Chaos to siedlisko meltdownów, a bodźców prowadzących do niego należy unikać.    Nie znam, więc się nie wypowiem. Z nazwiska kojarzę jedynie Lovecrafta i jego Cthulu, ale bez szczegółów.    Niektóre twierdzenia kosmologiczne zakładają istnienie więcej niż jednego wszechświata. Co więcej, każdy z nich może "dysponować" zupełnie innymi prawami fizyki i warunkami do istnienia życia. To bardzo fascynujące. 
    • @Waldemar_Talar_Talar @andreas Dziękuję bardzo za komentarze. Pozdrawiam. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...