Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wystarczy że bekniesz
w nieodpowiednim towarzystwie
wystarczy że znajdzie się odpowiedni gentleman
aby wyolbrzymić naturę człowieka

niemal jak biblioteka bez szelestu przewracanych kartek

wymięty wśród krawatów
pod którymi podobnie zwisa krzyż
biznes najwyższej klasy samolot
do raju

wolę uczyć się na błędach niżeli ich nie popełniać

coraz więcej wiernych
najchętniej widziałoby twarz
Jezusa na banknotach umieścić

to ma być wierny naród
to jest
wierne świętokradztwo

wytrzyj o moją twarz skalpel
którym próbowałeś pozbyć się kompleksów
poniosę porażki jeśli sam nie potrafisz

zacznij się spowiadać u ludzi których źle potraktowałeś
nie zdążysz uklęknąć przed ich ostrym spojrzeniem

zemsta zwala z nóg

Opublikowano

Muszę przyznać, że bardzo, ale to bardzo dużo prawdy w tym wierszu odczytałam - przerażająco smutny obraz współczesności. Według mnie, to bardziej pogarda niż zemsta, zwala z nóg.

Udało Ci się Tomaszu, gratuluję.
Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dzięki

pogarda jest zemstą
zemsta pogardą

wszystko jest względne
jak i sam Einstein
dla jednych był geniuszem
dla drugich wariatem nie zasługującym na nic
prócz dobrej higieny osobistej
i psychologicznej ;)

bywaj
Opublikowano

Przeczytać coś takiego w nocy /z rana?/-lepsze niż kubel zimnej wody na otrzeźwienie;
fakt- niestety dużo prawdy, ocenianie rzeczy nie ze względu na ich znaczenie, ale na wartość -ocenianie ludzi nie ze względu na ich wartość, ale na znaczenie; kołtuniarstwo, zakłamanie, zawiść, mściwość...mam tylko cichą nadzieję, że współcześni także miłosierni - inaczej powiesić się trza /a i to będzie odebrane jako słabość jednostki nieumiejącej funkcjonować w twardych realiach/
refleksyjny do bólu;
nono, pozdr./V.

Opublikowano

Zabiłeś mnie tym wierszem... i nie umiem nic napisać. Dobrze zanalizowany temat, który jest obstukany a tutaj nabiera nowego wymiaru. Godne odnotowania spojrzenie - Jezus na banknotach to takiie jak: buddyzm w 48 godzin, fast food w Meczecie...
Dużo tu problemów..
do ulubionych!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




mam nadzieję że żyjesz ... mój twór propaguje bardziej do odwagi głoszenia tematu niżeli przymykania oczu
z resztą piszę o wszystkim czego nie chcą ludzie widzieć ani słyszeć ani o tym mówić
bo stało się za bardzo popularne
-trędowaty karzeł z garbem trendy, któremu nikt nie pomaga i nie zwraca uwagi, bo po co ...

dzięki za ulubienie sobie

bywaj

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...