Ach, jakie szczęście

[Edward]

Ona widziała ludzi
Oni byli nadzy...

Otwarci jak kwiat
rodzący się na wiosnę,
Oddychalijak dzieci
płytko, lecz pewnie...

Ach, jakież to uczucie
widzieć niewinność
w najczystszej postaci

Ach, jakie szczęście...

[Adam_Szadkowski]

Och!, ach! Dzieci naprawdę tak oddychają? :) Te porównania są zbyt proste, nie daje Pan czytelnikowi nic po za kilkoma wyrazami, które są słyszane w tysiącach miejsc. Nie ma tutaj nic co by zatrzymało. Propozycja: jeszcze raz, od początku...


Adam

[Edward]

Cóż, nie wiem czy akurat w ten sposób - z moich obserwacji wynika że tak.
Czy naprawdę ten wiersz jest aż tak zły???

[Mirosław_Serocki]

Co znaczy "aż tak zły"? Do przerobienia jest i tyle.
Pozdr.

[Edward]

Bardzo proszę o wszelkie sugestie - bardzo zależy mi na poprawności wiersza.


[sub]Tekst był edytowany przez Edward dnia 26-12-2003 01:53.[/sub]

[Mirosław_Serocki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie ma za co.
To moja "misja specjalna" :)))
Pozdr.

[chmura]

Dla mnie troszke za duzo "jakowania" w tym wierszu.
"...Otwarci jak kwiat
Oddychalijak dzieci
Ach, jakież to uczucie..."

Poczatek spoko. Nie wiem czemu, ale Matriksa zobaczylem czytajac Twoj wiersz :D

[Yavanne]

ja bym zlikwidowała:
a)wszystkie ochy i achy
b)wielokropki
c) "jakież" to nieladnie brzmi

ale ogólnie podoba mi się klimat
pozdrawiam!!

[Edward]

Dziękuję za sugestie - popracuję nad tym

Pozdrawiam wszystkich