Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Już późno, a jednak dusza nie chce spać...
Chce wedrować, w innych miejscach spać...
W innych miejscach zamieszkać, a nie tak jak tu...
bez wolności tak potrzebnej do zycia jak tlen..
Jednak zostałam, a co z duszą? domyśl się... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka przepraszam bardzo że nie doceniam sugestie Twoje czytam z ochotą a moje oczy przesłania wena ale dostrzegłem tyś rybką złotą   chce upolować niejeden kocur może ze smakiem by nawet zeżarł lecz nic nie zrobi ma Cię na oku życzenia spełniasz jesteś potrzebna :))))
    • siedzisz jakby mimochodem w oku masz całą galerię zdarzeń których jeszcze nie było lub były   przyczajony na krawędzi szyby oddzielającej ciekawość od zamoczenia się w czymś więcej   wzrok masz taki jakbyś już raz wskoczył i jeszcze szybciej wyskoczył   a mnie robi się duszno pod przecinkiem cisza ci się dobrze układa w dłoniach ja tymczasem robię bąbelki z wody i zdziwienia   nie wskakuj, jeśli nie chcesz ale ostrzegam czasem w tej wodzie odbija się coś więcej niż ryba    
    • @Marek.zak1  pięknie zwizualizowany Marku bądź co bądź zabieg. Małżonka chyba nie z tych z z trzeciego zaciągu co to z panem starszym młode życie che przetracić. To musi być ta stara miłość wypróbowana i sprawdzona w najgorszych bojach. Bo ta młoda to ewentualnie czubek parasola by wetknęła.  z poważaniem Robert
    • kiedy się kruszę jak bochen chleba i każda myśl niestabilna kochaj mnie mocno jak raz sie kocha taka potrzeba ma pilna   kiedy osuwam się życiem zmęczona  i pragnę w dym się przemienić kochaj mnie jeszcze i tą miłością  zechciej mnie w ogień zamienić   a kiedy znowu nie wiem co mówić  i drżą mi dłonie bez sensu  kochaj mnie znowu i ulgę przynieś memu spłoszonemu sercu    no i gdy słowa płyną strumieniem I bywa łzy niepojęte  tylko mnie kochaj a to co smutne  zamienisz znów w uśmiechnięte    i kiedy siedzę samotnie z kubkiem i sączę kawę zbyt słodką  to ty nic nie rob ale mnie kochaj  bym była miłości cząstką   bo ja w tym wszystkim kochaniem jestem czyżbyś zapomniał niechcący tak mi mówiłeś tak zapewniałeś  gdzie więc nasz świat jest płonący   wiem wiem moj miły wszystko przemija nawet miłości prawdziwe lecz się postaraj napisz tej bajce zakończenie szczęśliwe                                         
    • @Leszczym Rozbrajasz mnie tą swoją szczerotą - niby śmiech, a gdzieś tam ukłucie między słowami. To jest dobre. Nieskładne, bo ma być takie. Rozlewność, roztrzepanie i kręta droga myśli.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...