Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Maj, już kwitnie kasztanowiec
wobec tego i Jakowiec
chciałby rozsiać feromony
aby był zauważony.

Ale kiedy ich brakuje
to się czosnkiem posiłkuje
i cebula też w grę wchodzi
bo mu pachnie a nie smrodzi.

A że on nie lubi miodu
więc napoje, te ze słodu
bez umiaru w siebie wlewa
i zapachy w krąg rozsiewa.

Więc gdy spotkasz na swej drodze
kogoś kto tak pachnie srodze
to przechodniom cicho powiedz
właśnie mija nas Jakowiec.

Opublikowano

Ćwierkały wróble siedząc na dachu
i te kąpiące się w ciepłym piachu
niech pan popatrzy, tam gdzie ta drózka
po której chyżo biegnie dzie wuszka.

O kurczę blade, toż jej spod brzucha
żar oraz ogień potworny bucha
po co więc ginąć nam śmiercią marną
lepiej pan zadzwoń po straż pożarną.

Opublikowano

spaceruję po Łazienkach
wszędzie kwitnie kasztanowiec
aż tu raptem smrodek czuję
obok mnie idzie Jakowiec

spojrzał na mnie, ja na niego
i już bez zapachu tego
żyć nie będę mogła, cóż!
on piękniejszy jest od róż

więc gdy spotkasz gdzieś na drodze
czarną, co śledzi Henryka
wiedz, jestem oczarowana
aromatem, który nos zatyka

Opublikowano

potwierdzam
o więzi i zmysłach
ale reszta prysła
jak bańka mydlana
bom ja diablica w piekiele znana
pod pseudonimem Lucyferyja
więc mnie w anielskie szaty nie wbijaj

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Marna to taktyka, marna
gdy oczernia siebie czarna
kiedy właśnie anielskości
każden anioł jej zazdrości.

Nie do piekła lecz do nieba
wysłać czarną będzie trzeba
więc okażmy jej nasz gest
bo tam dla niej miejsce jest.

Ja zaręczam wam kochani
(a Jakowiec nie cygani)
że czarnula z aniołami
upstrzy niebo kolorami.

Że ma talent, ten pisarski
wiemy wszyscy, lecz malarski
co nie którzy mogli poznać
i wzrokowej uczty doznać.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wybadała wreszcie ten program odpalający się w tle. Od zawsze podejrzewała, że jest wartościowy, ale nie dawała mu sposobów na rozwój, dusiła jego iskierki, impulsy przydeptywała, a potem skakała po nich, tak długo, aż nie padała zmęczona i pełna niezrozumienia dla własnego zachowania. Co mną powodowało – zastanawiała się potem - przecież nie chciałam tego robić i czemu to uparte okienko, pojawia się co rusz? Nijak nie można od niego uciec w inne, społecznie i kulturowo akceptowane programy. Dlaczego świat wymyśla ego, potem krytykuje ego i szkoli ego na temat tego, jak ma się nauczyć nie istnieć. Jakby to miało stanowić ważne wymaganie postanowione przed człowiekiem. A być i nie być jednocześnie, to przecież Syzyfowy trud... bezużyteczny kamień pchać na szczyt, kamień któremu jest wszystko jedno. Podczas jego wtaczania, można przeoczyć sposób na lepsze życie. Żeby człowieka zniechęcić do rozglądania się w poszukiwaniu tego i owego, istnieją pewni ludzie, którzy grzebią w wielkiej bibliotece skojarzeń i na wszystko szukają nazw... stwarzają coraz więcej słów, dodają im końcówki, miksują z obcymi językami... bo przecież nie można się w czymś nie mieścić. Według nich, nie ma takich osób, które byłyby za duże lub zbyt skomplikowane... Stosują więc metody na upchnięcie w ramy każdego jednego. Ich zadanie to nazwać go tak, żeby zniszczyć jego ego, czyli coś czego nie ma prawa mieć, a co mu zostało narzucone... Swoją drogą bardzo ją ciekawiło, co tacy ludzie zrobili ze swoim okienkiem? Skoro już im się nie wyświetla? Po przeanalizowaniu własnych doświadczeń podjęła wreszcie decyzję, że pozwoli działać temu cichemu programowi, niezależnie od tego, czy to się komuś podoba czy nie, a nawet więcej, będzie go świadomie obserwować. Zapomni o tym co wypada, co skatalogowano i... niech się toczy, niech wraca w swoje miejsce pierwotnego wzrostu ten kamień, ciążący na dniach, który jest jak schematy i tabelki z cyklu „co umysł widział”, a zmienia się zależnie od epoki i ginie razem z guzikami mu przypisanymi...
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Przypuszczam, że takiego lata Ci trzeba jak w linku poniżej :-)
    • @Leszczymdziękuję  z pozdrowieniami:)
    • @LeszczymNo fakt :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...