Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wchodząc zdarza mi się zapomnieć
języka, ciała i kilku innych rzeczy
zaliczam schody naraz (to podobno
dobre na mięśnie pośladków)

w autobusie pod oknem
klaustofobicznie dusi nadmiar
ludzi i wydychanego powietrza
(przydałoby się więcej) myśli
naśladują bieg opony

mijam kolejne pary - wodne, ludzkie
i jakie świat kolekcjonuje
za szafą rzeczywistość
powlekając cieplejszą alternatywą

i czasami mam jeszcze ochotę
zobaczyć (twój) nos z innej strony


-------------


wchodząc zdarza mi się zapomnieć języka i kilku innych rzeczy
zaliczam schody naraz (to podobno dobre na mięśnie pośladków)

w autobusie pod oknem klaustofobicznie dusi nadmiar ludzi i wydychanego
powietrza (przydało by się więcej) myśli - naśladują bieg opony

mijam kolejne pary - wodne, ludzkie, jakie świat kolekcjonuje
za szafą rzeczywistość powlekając cieplejszą alternatywą

i czasami mam jeszcze ochotę zobaczyć nos z innej strony

Opublikowano

a więc, na początku dziękuję serdecznie wszystkim, którzy
w jakikolwiek sposób pomogli mi w warsztacie :*

jak widać, nic więcej nie zmieniłam, bo pomysłów brak :]
jakby co, to poprawki naniosę tutaj

wkleiłam obie wersje, bo nie potrafię się przekonać
do jednej. każdy znajdzie coś dla siebie ;)

Espena Sway :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Adamie dzięki za odwiedziny

zobaczę jeszcze z tym zapominaniem ciała

a mieśnie pośladków, czy tyłek to ta sama część ciała :P, chciałam
napisać tak bardziej książkowo

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)
Opublikowano

Espeno - pierwsza wersja łatwiej się wchłania. Nie mam zaufania do tekstów szerszych niż dłuższych :)
Puenta taka trochę wydumana się zdaje, nos jako zakończenie, hm (jeszcze ten "twój") - ale to już tak, by sie doczepic.
W porządku.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Adamie dzięki za odwiedziny

zobaczę jeszcze z tym zapominaniem ciała

a mieśnie pośladków, czy tyłek to ta sama część ciała :P, chciałam
napisać tak bardziej książkowo

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)

Pośladki lepsze, bo są dwa.
Opublikowano

A ja bym proponowała trzecią próbę wersyfikacji. Bo niby pierwsza lepiej się czyta, ale np cięcie pomiędzy 3 a 4 wersem jest dla mnie niezrozumiałe. Ale to może tylko ja. Wiersz jest moim zdaniem świetny, gra słów na ambitnym poziomie, tylko zakończenie, chociaż nadaje humoru, to jednak coś nie tak. Pozdrawiam.

Opublikowano

wchodząc zdarza mi się zapomnieć języka, ciała i kilku innych rzeczy
zaliczam schody naraz (to podobno dobre na mięśnie pośladków)

w autobusie pod oknem klaustofobicznie dusi nadmiar ludzi i wydychanego
powietrza (przydały by się więcej) myśli naśladują biegiem opony (w nawiasie - przydało?!)---------bieg opony lub w biegu opony lub bieg śladów opon

mijam kolejne pary - wodne, ludzkie i jakie świat kolekcjonuje
za szafą rzeczywistość powlekając cieplejszą alternatywą

i czasami mam jeszcze ochotę zobaczyć (twój) nos z innej strony

Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Michale, dzięki za systematyczność w komentach :)

wiesz, najpierw powstała wersja z długimi wersami /prawdopodobnie
forma taka została zaczerpnięta z wierszy, które ostatnio czytałam/
- Marcin Hamkało pisze prozowato, ale najczęściej szerzej niż
dłużej
:P

puenta ma podwójną wymowę, można ją odbierać tak jak jest napisana,
czyli chęć patrzenia przez peelkę na nos osoby, którą kiedyś znała
i dawno jej nie widziała.
drugie znaczenie, patrzenie na nos z innej strony - w sensie - czasami
jeszcze jest ciekawa, chce patrzeć na świat z innej perspektywy.
nos jest tu symbolem węszenia, jest przedłużeniem czoła więc
może być znakiem życia duchowego itd

serdeczności Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Adamie dzięki za odwiedziny

zobaczę jeszcze z tym zapominaniem ciała

a mieśnie pośladków, czy tyłek to ta sama część ciała :P, chciałam
napisać tak bardziej książkowo

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)

Pośladki lepsze, bo są dwa.

no tak, ciekawe uzasadnienie :P

zdrówka Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj, dziękuję za przychylność :)

trzecia wersja raczej nie powstanie, bo jakoś nie mam natchnienia
by kombinować jeszcze z tym tekstem.
co do zakończenia, to już wytłumaczyłam pod komentem
Michała Krzywaka.

serdeczności Espena Sway :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nareszcie zgoda na ekshumacje... Choć czasu upłynęło tak wiele... Bolały wspomnienia w cichy szloch przyobleczone, Padało nocami tysiące łez…   Zgoda niepełna... częściowa... Wciąż więzną w gardle niewykrzyczane słowa... O bólu który w kresowych rodzinach, Tlił się przez kolejne pokolenia...   A przecież każdy człowiek, Zasługuje na godny pochówek, By migocący znicza płomień, Cichym dla niego był hołdem,   By kamienny nagrobek, Wiernie pamięci o nim strzegł, Imię i nazwisko na nim wyryte, Milczącym pozostało świadectwem…   Nareszcie godny pogrzeb… Polaków zgładzonych przed laty okrutnie, Przez w ludzkich skórach kryjące się bestie, Pogardą i nienawiścią nocami upojone…   Tamtej strasznej nocy w Puźnikach, Ciągnąca się noc całą mordów orgia, Dziesiątki bezbronnych ofiar przyniosła, Zebrała śmierć okrutne swe żniwa.   Bohaterska polskiej samoobrony postawa, Chaotyczna desperacka wymiana ognia, Niewiele pomogła i na niewiele się zdała, Gdy z kilku stron zmasowany nastąpił atak.   Spod bezlitosnych siekier ciosów Banderowskich zwyrodnialców i okrutników, Do uciekających z karabinów strzałów, Pozostał tylko wypełniony zwłokami rów…   Po tak długim czasie, Nikczemnego tłumienia prawdy bolesnej, Przyodziewania jej w kłamstwa łachmany podłe, Tuszowania przez propagandę,   Dziesiątki lat zwodzenia, Kluczenia w międzynarodowych relacjach, Podłych prób o ludobójstwie prawdy ukrywania Oddalały żądanych ekshumacji czas…   By w cieniu kolejnej wojny, Niechętnie padły wymuszone zgody, By pozwolono pomordowanych uczcić, Na polskich kresach w obrządku katolickim,   By z ust polskich księży, W cieniu tamtych zbrodni straszliwych, Padły słowa o Życiu Wiecznym, By złożono trumny do poświęconej ziemi…   Choć niewysłowionych cierpień ogrom, Milionów Polaków na kresach dotknął, Czapkując radosnym z dzieciństwa chwilom, Otulili czule swe wspomnienia pamięcią.   I gdy snem znużone przymkną się powieki, Wspomnieniami w blasku księżyca otuleni, Pielgrzymują nocami do sanktuariów kresowych, Starzy zza Buga przesiedleńcy.   A gdy niejednej księżycowej nocy, Starzy siwowłosy kresowiacy, Modlą się za swych przodków i bliskich, My także za nich się pomódlmy…   Za pomordowanych w Puźnikach, Za zgładzonych we wszystkich częściach Wołynia, Niech popłynie i nasza cicha modlitwa, Przyobleczona w piękne polskiego języka słowa…   - Wiersz poświęcony pamięci Polaków pomordowanych w Puźnikach w nocy z 12 na 13 lutego 1945 roku przez sotnie z kurenia Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) Petra Chamczuka „Bystrego”.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • Jar na głaz; a tu ile może jeżom Eliuta - załga raj.  
    • Mat Ina - żet, ale że ty zbiorom, i moro bzy - też Ela, też Ani tam.    
    • Gór udar; rad ucięto w kwotę, i cuda - radu róg.  
    • @Migrena Najserdeczniej Dziękuję!... Z całego serca!... Pozdrawiam!   @violetta I słusznie!... Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...