***Po wyjściu...

[deli s]

Po wyjściu obserwowałem
zagęszczenie kolorów
i przemienianie dźwięków,
samotność miała osobowość
ściśle behawiorystyczną,
wtedy przestałem składać złudzenia,
bo po wspólnej, cienistej nocy
z samym sobą-niewyczuwalnym,
zostały mi bezpłodne sny,
wobec których, nieuleczalny
był sam wcześniej sprawczy dzień,
wiedziałem, że silne przeżycia mogą zabijać,
nawet nienarodzone marzenia,
które zabrałaś swoimi śladami,
teraz dotykam matowe szkło,
gdy przeznaczenie wygnane zamilkło.