Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dlaczego upadł socjalizm

adam sosna
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

adam sosna

adam sosna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Wezbrane rzeki piwa – już nie fabryki mebli
Ale browary krajobrazu matki
Cenny płyn tłoczą w kegi
Są takie pożądane jak kościoły prawie
Kobiety i pieniądze
Pokłony biją nasze żądze browarom
Szaletom potem
Spienione w biegu swoim
Oderwą z brzegu rzeki piwnej chęci naiwne
Do pracy do miłości do nieba
(Będąc małym browar zwiedzałem
Utkwił mi w pamięci napis nad bramą:
„Tobie socjalistyczna ojczyzno”)
Rozumiem teraz czemu ojczyzna
Socjalistyczna upadła
Adam Sosna (2005.12.28)

M._Krzywak

M._Krzywak

Opublikowano
Opublikowano

"Piwem nie mlekiem rzeki płyńcie
do spragnionych gardeł naszych"
tak kiedyś spiewało RPA, a ja sobie nuciłem za nimi :)
Ale poważnie - socjalizm i piwo, jedno trochę daleko od drugiego - socjalizm upadł, piwo jest. Oczywiście zostaje pytanie, kto wariuje i jak po tym browarze, chociaz ja ostatnio bez mam szaleństwa. No, powiem tak - średnio...
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jacek_Suchowicz
      Prawość to nie utopia

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      "zła nie czynię  mnie nie dotyczy  odwracam się od niego  pływam w zadowoleniu  widzę dobro po swojemu  zadowalam swoje ja"   czy to te słowa nie są przypadkiem objawem pychy!!! Dobro jest jedno i takie jakie On nam pokazuje w przykazaniach i objawieniach     na dzień 20 lipca "Myśli na każdy dzień' - Alicja Lenczewska:                                 " Nie płacz nigdy nad swoim cierpieniem - płacz nad swoją nędzą, niewdzięcznością i niegodnością, bo większe są niż cierpienie, które przeżywasz ...                                 Nie mogę pocieszać i obdarowywać człowieka zadowolonego z siebie, który w swym przeświadczeniu już wszystko ma. Pocieszam i obdarzam tych, którzy pragną, są złaknieni, którym nie dostaje, którzy widzą swą nędzę i niemoc"                                                                                                                                                       Świadectwo 559
    • andrew
      Matulko

      Przez andrew · Opublikowano

      @Annna2 ... I zawsze bliska choć daleka ma myśl na Ciebie cięgle czeka  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • beta_b
      Rymowanka o drodze

      Przez beta_b · Opublikowano

      @violetta trochę jestem zdziwiona, bo Twoje teksty Violu są mgnieniem motyla o szczęśliwości. Delikatne, romantyczne, zwiewne. Tak świat odbierasz, czy tak go kreujesz? Moje to ciosane kołki, jakaś kompletnie inna bajka. bb
    • violetta
      Rymowanka o drodze

      Przez violetta · Opublikowano

      Podobnie mam:)
    • Hiala
      Filiżanka życia

      Przez Hiala · Opublikowano

      Nad filiżanką herbaty, o smaku mięty i róży, swe życie człowiek przegląda,   fusami — jak z wosku — wróży. Każdy łyk to obraz, z przeszłości coś przywoła: dzieciństwo, młodość i miłość — co serce wciąż unieść zdoła. Fusy — jak ślady życia na dnie porcelanowej miski — mówią o dawnym czasie, o chwilach tak bardzo bliskich. W ciszy snują się myśli, jak para znad filiżanki, niosąc westchnienia duszy, matczynej kołysanki. Na dnie — półkole księżyca wśród fusów stygnących powoli. Noc jakby cicho szeptała: „To było… minęło, lecz boli.” Choć wróżby są ulotne i fusy kłamią czasami — to warto wziąć łyk wspomnień, które zostały z nami.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...