Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pierdolę wszystkie izmy
kapitali
liberali
socreali
Ideolo popierdolo!

pierdolę wszystkie acje
teo
ochlo
i globali
Ideali się posrali!

tak mało, tak mało trzeba m i na ziemi
snuć pajęczynę myśli dłońmi m o j e m i
cichnącego wiatru w dali m i trzeba
własne dnie sączyć pod arkadami nieba

świat wokoło w gównokracji tonie
lecz poza m n ą choćby potop
niech więc to wszystko beton pochłonie!

Opublikowano

Ilekroć widzę wiersz zaczynający się od wulgaryzmu
przeżywam mały wewnętrzny wstrząs, odrzuca mnie,
a resztę czytam z głębokim egzystencjalnym lękiem.
No, ale jak z przymróżeniem oka, to z przymróżeniem oka;)

Właściwie czemu nie? Odbieram to jako manifest buntu
jakiegoś wypalonego członka PZPR'u z połowy lat 80-tych,
który dzień wcześniej rzucił swoją legitymację w twarz
jakiemuś kacykowi, a teraz przypomina trochę kamikadze.
(przywołuje dalekie skojarzenia z "Małą apokalipsą" Konwickiego;)

Z przymróżeniem oka - plusik;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tylko żeby nalezeć do PZPR'u trzeba było być ideowo poprawnym także ten socreal dla niego jak braciszek, gorzej z tymi pierwszymi izmami. na mój gusto to jest jakiś anarchista:D, który ogląda i łapie się za głowę. generalnie podoba mi się 99%, bo ten beton co to pochłania wszystko tworzy dosyć apokaliptystyczną perspektywę. pozdr
Opublikowano

hehe... podoba mi się ta PZPR-owa interpretacja :) Co prawda, może nie o to dokładnie chodziło, ale czasem sam autor może się zaskoczyć inwencją odbiorców.
Do Bartosza: ja również nie jestem zwolenniczką wulagryzmów i tak w ogóle to mam bardzo nabożny stosunek do poezji, ale któż nie lubi sobie trochę poklnąć choćby pod nosem, jak jest naprawdę wkurw... (no właśnie), a że jakos tak mi się to w głowie zaczęło układać, to spisałam mój gniew. Cieszę się, że nasuwa tak dalekie skojarzenia, jak Konwicki. Dla mnie oczywiście wzorem był Tuwim i Bal w Operze.
Co do interpretacji, to chyba podmiot liryczny nie jest ani postkomunistą, ani anarchistą... a czy buntownikiem? też nie jestem pewna ;)
A beton i apokalipsa - czemu nie?
Zachęcam do dalszych poszukiwań sensu w tym betonie :)
pzdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może  nie tym razem i powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...