Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na chodniku tańczące cienie jaskółek
gwar liści na oddechach Boreasza
spadających gdzie bądź

na chodniku dziurawe ciało
piskiem opon smugi pyłu nad głowami
jaskółki - łzy z nieba i rozpacz matki

minutą ciszy zasypywane ziemią
szaliki na gołych głowach
puste twarze CRACOWIA kontra WISŁA

0 do 1

Opublikowano

Nie wiem, jak podejśc do tego wiersza. tutaj ocenianie chyba nie ma sensu, szczególnie, gdy dotyka zjawisk tak niepokojących, jak przemoc. W pewnym sensie wszelakie media grzmią na takie tematy, sami często nakręcają, jednak pozostaje fakt - no, niestety, chcąc nie chcąc w każdej chwili może paśc i na każdego z nas.
Takie wrażenie płyną z tego tekstu, właśnie - smutne i trochę przerażające.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Do mnie dociera... bo to chyba najtrafniejsze określenie tego, co poczułam po lekturze.
Końcówka przemyślana, znalazłeś na nią ciekawy sposób i za to +
Tematyka przykra, ciekawe, że Ktoś o tym napisał.
pozdr serdecznie
Weronika

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




tekst pisałem po sytuacji w której dwójka małych dzieci biła się patykami, i wypominali sobie przynależność klubową i jeden rzucił tekst że "jak będziesz im dalej kibicował to Cię zabiję" no poprostu zamurowało mnie, a jakiś czas później była ta sytuacja z tym kibicem w krakowie i jakoś tak mi się te historie zbiegły w wiersz

dzięki za odwiedziny i ślad pod tekstem


pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ja mam dokładnie tak samo piłki nożnej nie znoszę, może jeszcze pograć na świerzym powietrzu to tak
ale żeby oglądać jak 20 spoconych biega samców za jednym obiektem pożądania, nie no to nie moja działka, ja tam wolę jak się gibią


pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Piękne wyznanie, @jan_komułzykant... bo jest  w nim.. Tata. Muzyka.. :) Dobrej jesieni Tobie.
    • to.. ze łzami.. przekonało... :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... nigdy nie pisałam listu do samej siebie.. a może by warto..:) to jw... bardzo..:) Uśmiechu życzę.
    • Prawom choć chciałbym podać rękę  To lewy jestem z zakresu Tak tak jak jakiś kresowiec, nie zza Buga a zza morza. Może się w ogóle nie poznamy  A on zamiast ręki wyciąga palec No dość tych przeciągów przeciągnięć rozciągniemy co nieco  Na wyciągu też leżałem  Jednym i drugim Raz w zimie i po wyciągnięciu łąkotki  A skoro o wyciągach, na nartach już nie jeżdżę, i wciągam dym papierosów i fajki  Ala ale mieliście o prawie a ja tu prawie o oprawie oprawę zrobiłem lub robię około wierszową. Wystarczy pod oprawę teraz przykręcić żaróweczkę  I w angielskim pabie posłuchać kogoś kto zna się na Ale.
    • Tak daleko od siebie jesteśmy, Ja w kapciach się krzątam po kuchni, Ty już po drugiej stronie tęczy, Podziwiasz widoki, ale z góry.   Kumplujesz się z aniołami, Rżniecie w karty, jak cię znam. Może masz na sobie białe wdzianko, Aureolę nad głową i piszczałkę.   E, pewnie śmigasz na golasa, Dosiadasz chmurkę i wyrywasz laski. Cały ty... ja nie śpię po nocach, Podkradam belki z tartaku,   Kradnę z żelaznego gwoździe. Mam plan na budowę kładki nad otchłanią, Która nas rozdziela i mgłą przesłania, By połączyć teraźniejszość z zaświatami.   A ty się nie leń, wałkoniu, I po swojej stronie rzeki zapomnienia Zacznij wbijać pale, kłaść deski, Pracuj wytrwale – spotkajmy się na moście.   Ja dam ci kuksańca w żebro, A ty przewiesisz mnie przez ramię I dasz głośnego klapsa, a najlepiej dwa. Opowiemy sobie, co nas minęło   I co nas czeka – pokażę ci zdjęcia wnuków, Jak skaczą po moim ukochanym tapczanie, I tłuką się poduszkami, skaranie boskie. Twój zięciu Rychu przysłał pozdrowienia,   Został ambasadorem w Sing-Sing – jakoś tak. Do zobaczenia, mój miły, gdy nadejdzie pora, Mrugnę do ciebie z drugiego brzegu, A to będzie nasz konspiracyjny znak...  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...