Z trzecich rozmyślań nad niedomkniętym oknem

[Vanaheim]

pochylony przed nocą znowu próbuję włożyć cię
do snu poduszki tulą kanty jakby nie chciały zabić

i zimne światło zapatrzonej krwi co najłatwiej
rozbiera się w koleinach dłoni uciekło w twoje okna

pod skórą mamy nasiona i płodne pola uprawne
(zmartwychwstanie tylko użyźnia glebę)

z nadzieją jest jak z umieraniem
dokoła porośniętego szpitalami
codziennie w innym tramwaju


17 IV 2006

[zak stanisława]

ia zwrotka wygląda jakby zgubiła wątek, pozdraw,ES

[kyo]

tak, bardzo mi sie podoba, choc czyta sie go trudno
- pozmienialbym wersyfikacje dla lepszej plynnosci:)

Pozdrawiam cieplo

[Vera_Ikon]

Podoba mi się myśl... i to "gubienie wątków". lubię takie zabiegi.
A nie podoba się werstfikacja. Strasznie bałagani. Proponowałabym jednak inną formę.
pozdr serdecznie
Weronika

[Jaro Sław]

Mnie taka poezja zupełnie nie leży, ale nic to, nie komentuję, ale to chyba tez poezja....

Pozdrawiam....

[Nechbet]

dodaje do ulubionych!!! malo brakowalo a ominelabym tak znakomity kawalek poezji, ojj byloby strasznie szkoda, nic tu wiecej po mnie, oprocz tego ze napisze ze wiersz idealnie wpasowal sie w moj gust, gratuluje, no taka poezje to ja po prostu kocham :-))

serdecznosci:*

[pathe]

i zimne światło zapatrzonej krwi co najłatwiej
rozbiera się w koleinach dłoni uciekło w twoje okna
ładne.zabieram.