Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mędrca szkiełko
i oko

kinooperator
w nieostrości
pyta o pochodzenie
bogów

klasnęło

kombinat włókienniczy
prawda wyszywana na mankietach
uciekła nam z rąk

słomka paradoksów
puszczam kaczki na wodzie
baba z wozu

głosom z podziemia
już nie ufam
happy endu nie będzie

guzik z pętelką

Opublikowano

Podoba mi się Pana wiersz , choć wolę lżejsze tematy.

Zatrzymał i do poczytania na wiele razy.

Nie podoba mi się tylko ta licytacja - kto mądrzejszy...
Czy to jakiś wyścig , czy jesteśmy tu dla przyjemności ,bo kochamy pisać?...


Pozdrawiam

Tadeusz














[sub]Tekst był edytowany przez Tadeusz_Hutkowski dnia 17-12-2003 09:41.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Tadeusz_Hutkowski dnia 17-12-2003 09:48.[/sub]

Opublikowano

czasami się zastanawiam czy to portal domu aukcyjnego czy dla lubiących wiersze
ten przypadł mi do gustu lubię myśleć ale może to wpływ prl-u że sprawia mi przyjemność czytanie między wersami..
serdecznie pozdrawiam
anka

Opublikowano

Niektórzy tu chyba za cel obrali sobie pokazać całemu światu swoją mądrość i umiejętność dobierania odpowiednich sformułowań, przy wycieraniu kims podłogi. Moim zdaniem komentarze tego typu powinny być natychmiast "wymazywane", żeby nie były wzorem dla kolejnych "pokoleń".

A co do wiersza??
Kilka zwrotów podoba mi się : "głosom z podziemia już nie ufam" - gdyby inny wiersz, mogłoby to stanowić ciekawą pointę, "prawda wyszywana na mankietach" - mogłaby być symbolem obłudy, od której człowiek jest w stanie się wyzwolić.
Ogólnie zamysł Oyeya, na wyreżyserowanie wiersza na kolejne kadry filmu bardzo mi się spodobał. Szkoda, że w taki sposób nie zrealizował Pan swojego zamierzenia. Byłby to twór o niebo ciekawszy

DZiuńka

Peace

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...