Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ciężko teraz dogonić wszystkie szczegóły i symbole tamtego dnia.
Znalazłam starą pocztówkę, zapisaną pozdrowieniami z Norwegii,
pamiętasz? Chodziliśmy ulicami, zaznaczając kolejne zakręty
- barwnie, choć niebo oblepione było szarością, a rynny rzygały deszczem
na prawo i lewo. Sprzedawczyni pod latarnią zakrywała spódniczką cenny towar.

Spoglądając na twarz zegarka, postanowiłam usunąć przestrzeń. Wokół nas
siedziały ściśnięte kamienice i ludzie pęczniejący energią - nieproporcjonalnie
do pogody. Empatia nowych warunków, papierosa i smaku zwykłej kawy.

Na przeciw speluna. Jakiś gość rzucał na mnie okiem - takie zawody
w rozbieraniu na czas. Podeszliśmy do baru, całkowicie przypadkowo
- wytatuowana ręka bawiła się kuflem.

Trzecie piętro i stęchlizna penetrująca płuca, wciąż zawijają się jak
druga skóra. Kawał czarnej dziary na plecach - nie myślałeś
o pogłębieniu. O tym kawałku świństwa, tam w mięśniach - dziś.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dzięki. ale ja to traktuję jako poezję prozowatą :)
zastanowię się i może kiedyś do prozy wrzucę
póki co, jak odbierasz ten tekst, co o nim sądzisz:>

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)
Opublikowano

Jest tekst, jest treśc. Mnie ostatnio pogonili z prozy, że wklejam wiersz prozą, hehehehe.
Oczywiście, uwagi pewne mam - po pierwsze, używanie konwencjonalnych chwytów - prostytutka, papieros, speluna. Z drugiej strony - są fragmenty, które odbiegają od szablonów i tych jest więcej.
Jak dla mnie to nienajgorszy tekst, chociaz "prozowany wiersz" to ryzykowne posunięcie :)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Tekst to kawał dobrej roboty z tym że nie rozumiem co znaczy napisać swoje dziesięć groszy na pocztówce - trawestacja słynnych trzech groszy?
choć niebo okutane było szarością - trochę mi tu nie pasuje - choć ten potocyzm ma zapewne dodać prozaicznego charakteru.

Mam wrażenie iz ten tekst się urywa - dlatego postulowałem za Jerzym Rybakiem, aby rozwinąć to w prozę, trudno mi jest odnaleźć coś więcej poza kilkoma świetnymi sformułowaniami (Sprzedawczyni pod latarnią zakrywała spódniczką cenny towar. czy Trzecie piętro i stęchlizna penetrująca płuca, wciąż zawijają się jak
druga skóra
) co wcale nie musi być zarzutem, ale jesteś osobą ambitną, która uczyniła niebywałe postępy w tworzeniu poezji, więc od ciebie wymaga się już więcej niż kiedyś, stąd też to moje czepialstwo. powtarzam - do formy nie mam zastrzeżen, ale chcąc upchnąć w liryk coś więcej, to trzeba jeszcze pokombinować. Poza rzeczonym tatuażem nie odnajduję tu nic dla siebie - w lirycznej materii
salve!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dzięki za komentarz. narazie jakoś nie widzę tego
jako opowiadania. choć przyznam, że szykuję się do
debiutu na prozie, jednak to coś dużo dłuższego :)

cóż, staram się nie pisać typowo i szablonowo,
wciąż się uczę i zdaję sobie sprawę, że jest
jeszcze wiele do poprawy

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Sanestisie, dzięki za tak długie i wyczerpujące wyjaśnienie. jestem początkującą,
raz mi wyjdzie, innym razem nie - rozumiem, że jest to jeden z moich gorszych,
ostatnich wierszy, choć wszystkie jednakowo dopracowywuję to jednak różnie
to bywa.

postaram się przemyśleć i pomyśleć nad czymś
lepszym, na rok od debiutu na forum
/coś specjalnego/ :)

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)
Opublikowano

Witaj Espeno. Myślę,że nie musisz się aż tak przejmować; przecież
tu na tym forum przynajmniej jeszcze kilka osób pisze wiersze w takiej
samej postaci, a niektórzy jeszcze bardziej rozwlekają...ale to moje
skromne spostrzeżenie.Treść wiersza bardzo ciekawa bo to nic innego jak
codzienność, czyli życie tu i teraz i uważam,że poradziłaś sobie z tematem stosując
jak dla mnie bardzo ciekawe metafory. Plusuję z przyjemnością i podobnie jak przedmówca
sądzę,że jest to ''kawał dobrej roboty''. Pozdrawiam serdecznie i ciepło. EK

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ewo, dziękuję za takie miłe słowa, cieszę się, że przynajmniej
komuś się spodobało. z drugiej strony zdaję sobie sprawę, że chyba
wena powoli odchodzi, może powinnam odpocząć od pisania i zrobić
chwilę przerwy. nie wiem, póki co ten wiersz zostaje, może zmarnowałam
tydzień, ale i tak nic innego nie mam

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Adamie, cieszę się, że przynajmniej ktoś widzi tu wiersz
a nie prozę. wiem, że Ty również się znasz, ponieważ
udzielasz się na prozie. fajnie, że się podoba.
ach ten regionalizm :)

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)
Opublikowano

gusta, guściki i coś tam jeszcze, ja z zaineresowaniem przeczytałam, nie zastanawiając się czy proza czy wiersz, podobało mi się Espeno, ale ja też ja ty niza bardzo znam się na tym wszystkim, intuicja gra rolę pierwszoplanową,
nie martw się mnie się podobało,pozdrES

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Stasiu, ja tylko :) na to. dzięki za odwiedziny. cóż starałam się, na ile
wyjdzie i komu się podoba, to sprawa indywidualna. mnie się wydawało
że w prozie jest więcej dosłowności, dlatego tekst wrzuciłam do poezji

pozdrawiam wiosennie Espena Sway :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Mocne uderzenie w jądro systemu*             Poddanie w wątpliwość najbardziej szokującego współczesnego odbiorcę dogmatu dzisiejszej religii imperialnej, jaką jest niewątpliwie holokaustianizm, doprowadziło do wielkiej nadaktywności jego nadwiślańskich wyznawców. Sarkaniom i potępieniom nie było końca. W jednym, zwartym, szeregu stanęli i Jarosław Kaczyński i Donald Tusk i rabin Michael Schudrich i kardynał Grzegorz Ryś i wielu, wielu innych. Chciałoby się przypomnieć w tym kontekście wiersz Cypriana Kamila Norwida „Siła ich”: — Ogromne wojska, bitne generały, Policje tajne, widne i dwupłciowe Przeciwko komuż tak się pojednały? — Przeciwko kilku myślom, co nie nowe!… Jarosław Kaczyński, przy tej okazji, stwierdził wręcz, że to „jest uderzenie w nasze najbardziej elementarne interesy” bo „nie było administracji tak bardzo związanej ze środowiskami żydowskimi, jak ta (obecna – przyp. Red.), chociaż oczywiście sam Trump nie jest Żydem, ale Żydów już w rodzinie ma, a wiadomo, że jest bardzo rodzinny”. Nie wiem czy Kaczyński zdaje sobie sprawę, że wypominając żydowskie wpływy w Białym Domu, wyczerpuje tzw. „roboczą definicję antysemityzmu”, którą starają się rozpropagować po świecie organizacje żydowskiego lobby, na pewno jednak zupełnie świadomie pokazał, że przyjmuje wobec nich postawę służebną, gdyż panicznie się ich boi. To ponure widowisko rasowego serwilizmu, rozgrywające się na naszych oczach skłania do przypomnienia, że nie jest to wcale sytuacja specjalnie nowa. Opisywał ją już dość szczegółowo jeden z Ojców Kościoła, św. Jan Chryzostom, który w swoich „Mowach przeciwko judaizantom i Żydom”, wygłoszonych pod koniec IV w. po Chrystusie w Antiochii, zwracał uwagę na potrzebę zatrzymania judaizacji Kościoła i państwa, która najwyraźniej podówczas zaszła być może nawet dalej niż dzisiaj, przy czym szczególną uwagę przywiązywał do powstrzymania chrześcijan od udziału w judaistycznych świętach i celebracjach. Gdyby św. Jan Chryzostom przyjrzał się dzisiejszej sytuacji, zauważyłby, że jego nauki zostały niemal całkowicie zapomniane, a judaizantów, zarówno w Kościele, jak w i w państwie znów przybyło. Zresztą, po czasach Jana Chryzostoma, podobne sytuacja w różnych zakątkach świata chrześcijańskiego, wielokrotnie się powtarzała. Zawsze udawało się jednak wrócić do korzeni. Słowem nihil novi sub sole. Co nie zwalnia świadomych sytuacji ludzi od działania. - Prośba o wsparcie - Wesprzyj wolne słowo. Postaw kawę nczas.info za: 10 zł20 zł30 zł Społeczeństwo jest przecież homeostatem, czyli ma zdolność do korygowania skrajności. Najnowsza inicjatywa Grzegorza Brauna jest właśnie takim zdrowym odruchem w kierunku przywrócenia równowagi, by zbytni przechył spowodowany przez polskich judaizantów nieco wyrównać. A niejako przy okazji przywrócić wolność słowa, która jest ograniczona sprzeczną z konstytucją ustawą penalizującą „negowanie zbrodni nazistowskich i komunistycznych”. Każdy wolnościowiec chyba się przecież zgodzi, że karanie za poglądy, bez względu na to, jakie by one nie były, to barbarzyński skandal. Więc każdy wolnościowiec musi dziś sine qua non popierać Brauna.   Źródło: Najwyższy Czas!
    • I zdaniem - 58,8% - ankietowanych - kościół katolicki wywiera zbyt duży wpływ na politykę w Polsce, a odpowiedzi przeciwnej udzieliło - 25% - respondentów, natomiast - 16,2%- nie wyraziło na ten temat zdania.   Źródło: Do Rzeczy 
    • @M_arianneFajny. Pozwolę sobie przypomnieć mój z marca 2024, niemal bliźniaczy.   Rogaty kozioł w Pacanowie jawne ciągoty miał do owiec, tryk tego nie przegapił, capowi coś ucapił, już owce capowi nie w głowie. Pozdrawiam.  
    • ,, Pan mnie wysłuchał,  kiedy Go wzywałem ,, Ps 138    nie zostawił mnie  samotnym rozbitkiem  pozbawionym pomocy    cóż dla Boga  moje problemy kłopoty    ja  ja często zatracam się  w kłopotach  zapominając o Nim  a przecież…   Jezu ufam Tobie   będę pamiętał  nawet gdy…będzie dobrze  Ty zawsze słuchasz    7.2025 andrew  Niedziela, dzień Pański   
    • @KlipŚwietny. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...