Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ja i ty - w jednym momencie
przy cichym akompaniamencie
świerszcza, trawy i strumyka
tutaj świat nasz sie zamyka.
Źdźbła wilgotne stopy chłodzą,
w myślach dziwne sny sie rodzą,
topią się w urojeń lawie,
czy to we śnie, czy na jawie?
Wierzę, że są takie słowa,
które wciąz przede mną chowasz.
Wśród tysiąca lekkich słów,
trzy, zbyt ciężki byś je mógł
nieść samemu, chwytam w mig,
sercem wystukując rytm...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie podoba mi sie zakończenie. Nie brzmi tak melodyjnie jak początek.

Reszta tekstu [której tu nie cytowałam] jest niezła. Mnie osobiście sie podoba.

Pozdrawiam

Opublikowano

- widzę pewną niekonsekwencję - najpierw: rodzą się sny - stwierdzasz, że "topią się w urojeń lawie" a później zadajesz niekonsekwentne pytanie - czy we śnie czy na jawie?
- powtórzenia:
słowa
słów
- zakończenie jest ciekawe ale takie miłowanie juz gdzieś kiedyś widziałem i ogólnie Twój utwór mnie nie porwał..
;)
pozdrawiam
Piotr Mogri

P.S. ...chyba to się łódka na wodzie ;););)

Opublikowano

Wiesz Piotruś.. może zbyt porywająco tego miłowania nie opisałam, przyznaję, bo mnie osobiscie ten wiersz się też tak średnio podoba, ale chciałabym takie miłowanie przeżyć. Może kiedyś sie uda... :) ale dzięki za tak dokładne opinie, wreszcie się czegos nauczę...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1  myślę że są. Mnie rozśmieszył. Dzięki
    • @Annna2 Ja też czytam takie listy, chociaż wielu, w komentarzach, twierdzi, że nie są autentyczne, tylko wymyślone dla klik bajtów.  Kilka takich, do których nawiązuje wiersz, skądinąd  udany, że on ją zostawił, a ona miała nieznane mu zasoby i możliwości, on potem chciał wrócić, ale już było za późno, przeczytałem w ostatnich dniach w różnych miejscach zresztą, co nie oznacza, że takich przypadków w realu nie ma.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • @Bożena De-Tre  Bożenka czy Ciebie znam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      . Poszukam. A dzięki za Wojaczka tak dawno go nie czytałam dzięki wrócę do niego. Piszę żeby żyć- nic więcej tylko żyć. W "Charakterach" Bronisław Maj " rozprawiał" się pięknie z wierszami Rafała Wojaczka. Obaj  razem ze Stedem- myślę- za krusi na ówczesne życie. Siekierezadę przeczytałam dopiero 7 lat po śmierci Edwarda- nie wiedziałam jak dobrze pisał i z czym się mierzył. Tak powiedziała Jego Mama.
    • @Natálie Vašutová  wiersz przypomniał mi "Psalm stojących w kolejce"   Za czym kolejka ta stoi? Po szarość, po szarość, po szarość! Na co w kolejce tej czekasz? Na starość, na starość, na starość! (...)  
    • @Bożena De-Tre Aniu tytuł mam inny; stara żono pomarszczono niczego mi nie żal....to tylko cienie lata.Super wiersz ale może dlatego że tego bólu nie czuję...........zresztą to nie ból to świadomość dwojga ciał ''bez książki''......taka prowokacja z pozdrowieniem z mojej strony. @Annna2 Aniu Bursa Stachura Wojaczek..wciąż do nich wracam  jak „ sarkazm” potrzebny od zaraz a „  ból istnienia” rozrywa duszę co dzisiaj kolory tęczy ma…,zawirował Świat a czy zawsze dobrze?Nie wiem…dlatego piszmy.Mój drugi Tomik zielony „Na krańcach klawiatury „ jest właśnie w druku.Czekam z niecierpliwością jak zostaną odebrane te współczesne dylematy….pozdrowienia od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...