Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

If I Was Your Mother czyli reedycja


Rekomendowane odpowiedzi

Wiktorii - małej, pełnej kontrastów


przechodzisz korytarzem dziesiąty już rok. powoli zaczynasz tracić
rachubę wymiarów. z matematyki dostałaś piątkę - kwadraty od dziś
mogą być sześcianem, choć przyzwyczaiłaś się do czterech kątów.

szkoła to odskocznia - za każdym krokiem wygina się symetrycznie.
koleżanki karcą codzienność odcieniami niekończącej się palety.
czujesz, że zaczyna brakować międzyliterowych wyznaczników,
a każde słowo mechanicznie wylewasz z siebie.

tak naprawdę lubisz dom z jego substytutami. półki uginające się pod
ciężarem dnia - jestem silna. tatuś jest bokserem - nie tylko męskim.
ludzi spotykasz najczęściej wirtualnie - dojrzała pielęgnacja
i nowobogackie trendy; na uszach, ręce - gdzie się da.

*

- cześć mamusiu!
- witaj kochanie. potrzebujesz czegoś?
- nie, ale zapisz mnie w swoim notatniku.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

tekst jest opisem tragedii rodzinnej, peel boryka się z samotnością i ignoracją ze strony rodziców
wpleciony wątki świat-geometria świetnie obrazują psychikę podmiotu,

opowiedziana historia kończy się smutną puentą

tekst bardzo mi się spodobał, ze względu na nieszablonowość i sposób w jaki została skonstruowana forma

odemnie świąteczne plusy


pozdrawiam "uśmiechem jak z jajkiem w mordzie" Różewicz. T

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj, szkoda, że tylko dedykacja do Ciebie
przemówiła, ale zawsze to coś.

pozdrawiam serdecznie świątecznie
Espena Sway :)

nie tylko tytuł oczywiście, tak chciałem powiedzieć, że tego wiersza nie potrafię rozpatrzyć w kategoriach podoba się/nie podoba się - on robi wrażenie i silny ładunek emocji, jest na pewno dobry.
salve!!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czytałem i czytałem, szukałem dramatu, przeczytałem Dorotce (córa, studentka Newcastle University, chemia), a ona powiedziała, że Pani Espena bardzo fajnie odczytała współczesną chwilę, relację pomiędzy dziećmi i otoczeniem, które jest większe od rodziców, a randki są nie tylko od kochania, tylko, też od znajdywania czasu nawet na rodzinę. No to myślę sobie, że obie Panie mają rację, takie czasy, a Eapena to zobaczyła wierszem. Pozdrawiam, Stefan.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję za komentarz. hmm, zastanawiam się, czy pomylił Pan
mojego nika z Areną, czy przy złym wierszu komenta rzucił.
heh, albo ja czegoś nie rozumiem :>

pozdrawiam serdecznie świątecznie Espena Sway :)

Przepraszam Wielkanocnie, pomyliłem imiona Pań, ale nie pomyliłem wiersza i Autorki-Espeny Sway. Klęczę z kwiatami.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję za komentarz. hmm, zastanawiam się, czy pomylił Pan
mojego nika z Areną, czy przy złym wierszu komenta rzucił.
heh, albo ja czegoś nie rozumiem :>

pozdrawiam serdecznie świątecznie Espena Sway :)

Przepraszam Wielkanocnie, pomyliłem imiona Pań, ale nie pomyliłem wiersza i Autorki-Espeny Sway. Klęczę z kwiatami.

przeprosiny przyjęte :D
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • My   A teraz chciałbym o nas trochę opowiedzieć; Uwaga, będę szczery. Zmyślać nie zamierzam, Tym bardziej, że nie o to chodzi tutaj przecież, I żeby wyobraźni z życiem nie pomieszać, Spróbuję ją powstrzymać. Tak na marginesie, Mam prośbę. Jakiś hałas wyjść stąd nie zamierza.   Słyszycie? Nie cierpimy zakłócania ciszy; Pozbierać przez to myśli nie da się w ogóle,  Emocje przemawiają… Ktoś bez przerwy krzyczy? Cichutko. Przecież umysł zaraz eksploduje; Trzymajcie się, neurony. To nie lada wyczyn... Raptownie dźwięk za dźwiękiem wbija się i kłuje... Ucichło? Och, nareszcie, mogę mówić, przy czym, Mój umysł za tę ciszę wkrótce podziękuje.   Działamy, mniej lub bardziej, zawsze rutynowo, I poprzez ciągłe zmiany łatwo nas rozproszyć. Staramy się maskować, być jak wy, wiadomo... O ludzie! Jakże często przez to mamy dosyć. Ratować chcą się mózgi, żeby znów być sobą, Dlatego, gdy na meltdown prawie się zanosi, Efekty bodźcowania na wierzch z nas wychodzą, Rujnując posklejany tu i tam neurotyp.   ---  
    • @Jacek_Suchowicz no nie inaczej... "zawodowo"  to wierszem skwitowałeś

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Leszczym powiedzmy, że przybilismy sobie piątkę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Triengel Bohater swojego losu ...cios za ciosem a nogi choć umęczone to jednak nadal stoją . Trudno o motywację...raczej trudno tu o "słowo klucz" typu.... dasz radę pozbierać życia kawałki w jedną mozaikę. Raczej jest już postawa " w nic pozytywnego nie uwierzę" A jednak się połaszę, każda beznadziejna sytuacja ma tak zwane wyjście "ewakuacyjne"  Każdy element przeszłości to dziś twoja siła napędowa, absurdalne wiem ...doświadczenia tak mogą połamać że głowa mała. Trudno tu o receptę, ale jest tu jeszcze siła.   
    • Noce pełne miłości, wbrew smutkom niechcianym, zawsze niedokończone zapadają w pamięć. Stają się legendą w nurcie zwykłych zdarzeń; rozdartym wspomnieniem snem spełnionych marzeń. Inspiracją wierszy, westchnieniem ukrytym, różową tęsknotą w monotonnym życiu
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...