Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Musi się udać, ja będę na ciebie...
Niedokończona myśl na pożegnanie
tknęła nadzieją przepełnione serce
w alei marzeń.

Pisze codzienne życie
różnobarwne scenariusze, poplątanych historii
opadające liście.
Ślady istnienia w szarudze, zagubione unosi.

Musi się udać, ja będę na ciebie...
Czemu niepewność kryją proste słowa?
Niosą cierpienie niewidzialne kleszcze,
ławice obaw.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A ja dziękuję Tobie Stasiu za ciepłe słowa w warsztacie. Pozdrawiam uzależniony już od Twoich miłych wpisów, za które po raz kolejny również dziękuję. :)
Opublikowano

nie napisałem, że źle - to po pierwsze
- jestem czytelnikiem - to po wtór....., więc Ty mie przekonaj, że powinno mnie porwać, rozszarpać, wybebeszyć - rozpłataj moją pustą czaszkę, i ... spowoduj, że wysuszone synapsy przez moment zatętnią, a będę wracał i tęsknił ...
:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie zgadzam się z Twoim tokiem myślenia. Napisałem wiersz, który jest efektem jakiś moich przemyśleń i oddziaływania na mnie bodźców zewnętrznych. Zakwestionowałeś, nie uzasadniając, wklejenie go do działu Z. Może masz rację i o wyłożenie tych racji prosiłem. Piszesz, że powinien Ciebie "porwać, rozszarpać, wybebeszyć", czy na pewno? Czy tak jest i taka powinna być rola każdego wiersza? Jesteś czytelnikiem i chwała, że moje wiersze mają tak wnikliwych czytelników, ale czy nie wymagasz zbyt wiele w swoich oczekiwaniach? Czasami refleksja bywa także niezłym motorem do powrotów myślowych, nawet większym od terapii szokowej. Pozdrawiam ciepło Leszek.:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Utwór się przyjmuje, albo nie, akceptuje, albo nie, podoba, albo nie. Jeśli tak, to wrócisz do niego jutro, czy za tydzień. Jeśli nie, odłóż na półkę. Jest tylko jedna rzecz... człowiek się zmienia, dorasta, inne wartości biorą górę i tak bywa, że z czasem zdmuchnie się kurz z półki i otworzy stronice starych, mądrych ksiąg... A wtedy nabierają one innego znaczenia, bo hierarchia wartości już nie ta.
Więc do czego ma cię Leszek przekonywać?
Powtórzę za Dejokatem: może nauczę się tak pisać?

Pozdrawiam Piast
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie zgadzam się z Twoim tokiem myślenia. Napisałem wiersz, który jest efektem jakiś moich przemyśleń i oddziaływania na mnie bodźców zewnętrznych. Zakwestionowałeś, nie uzasadniając, wklejenie go do działu Z. Może masz rację i o wyłożenie tych racji prosiłem. Piszesz, że powinien Ciebie "porwać, rozszarpać, wybebeszyć", czy na pewno? Czy tak jest i taka powinna być rola każdego wiersza? Jesteś czytelnikiem i chwała, że moje wiersze mają tak wnikliwych czytelników, ale czy nie wymagasz zbyt wiele w swoich oczekiwaniach? Czasami refleksja bywa także niezłym motorem do powrotów myślowych, nawet większym od terapii szokowej. Pozdrawiam ciepło Leszek.:)

Bardzo mnie cieszy, że się ze mną nie zgadzasz Leszku.
Czy powinien mnie porwać? - tak!. W moim przekonaniu od tego jest wiersz (nie mylić z wersem), w tym właśnie celu raz na jakiś czas zaglądam do zetki.
P o r w a ć- co wcale nie musi oznaczać, że mam później trzy dni łykać leki na obniżenie ciśniena. To ma oznaczać tylko stan umysłu, gdy Twoja refleksja staje się moją. Chyba, że jeszcze do niej nie dorosłem, jesli dobrze rozumiem Piasta, wtedy odłożę tekst na półkę- ale po co?
- jeśli wariometr pokazuje noszenie, to chcę utrzymać się w kominie.
" Czasami refleksja bywa także niezłym motorem do powrotów myślowych, nawet większym od terapii szokowej."- tak, lecz bardzo nieczęsto, i łatwo umyka, gdy koncept wart strawienia przyćmiewany jest przez blichtr zastawy...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję za zaprezentowanie swojego stanowiska, w którym jest wiele racji. Zafrapował mnie przytoczony fragment Twojej wypowiedzi, który jest typowym slangiem szybowników. Czyżby nie tylko zamiłowanie do poezji nas łączyło? Pozdrawiam serdecznie Leszek :)
  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka to ja wolę zejść do podziemi zanim Tobie miałoby się coś złego przydarzyć :) Na wszelki wypadek .....ja już z plecakiem. Sprzączki pozapinane...   Alicjo. Dziękuję. I buzia się do Ciebie śmieje :)       @Annna2 Aniu. Ty moja nauczycielko rzeczywistości. Dziękuję !!!    
    • @Annna2 Aniu. Otworzyłaś ślepcowi oczy :) Dziękuję.
    • @Migrena Grasz na jednej, nadwyrężonej strunie duszy. Wiersz przypomina wirtuozowską grę Paganiniego, któremu niby dla żartu, zerwali trzy struny skrzypiec, zostawiając tylko jedną. Koncert i tak się odbył, wszyscy byli zachwyceni.   - pełen bólu, pasji i nieustannego napięcia - wykończysz mnie. Jak mnie nie będzie tutaj, to będziesz wiedział, dlaczego :)  
    • @Migrena  to nie jest prawdą.  Wiem sprawa żyła swoim życiem- odżyła teraz. Jak łatwo można pomówić człowieka.    Tu dam tylko cytat z przeprosin. Informuję, że w swojej skardze do Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 20 lutego 2017 roku na mojego byłego męża, sędziego i rzecznika Krajowej Rady Sądownictwa Waldemara Żurka zawarłam następujące nieprawdziwe informacje, iż: – nie płacił alimentów na rzecz córek,  – nie wyraził zgody na zabieg operacyjny córki,  – ponosi winę za rozkład pożycia małżeńskiego,  – wykorzystał swoją funkcję w postępowaniach rodzinnych z moim udziałem, oraz informuję, iż bezprawnie dołączyłam szereg prywatnych dokumentów z zawartymi tam danymi wrażliwymi, czym naruszyłam dobra osobiste mojego byłego męża Waldemara Żurka, a w szczególności jego dobre imię, godność osobistą, prawo do ochrony życia prywatnego i intymnego.   Powyższą skargę wraz z załącznikami wysłałam także Wiceministrowi Sprawiedliwości Patrykowi Jakiemu, Posłowi Prawa i Sprawiedliwości Michałowi Wójcikowi oraz Redaktorowi Naczelnemu 'Gazety Polskiej' Tomaszowi Sakiewiczowi.   W związku z powyższym przepraszam Waldemara Żurka, który we właściwy sposób alimentował swoje córki, nigdy nie sprzeciwiał się niezbędnym zabiegom medycznym swoich córek i nie wykorzystał swojej funkcji w sprawach z moim udziałem” – napisała w oświadczeniu.   

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        i dodam:
    • wariaci z lewej z prawej  z przodu i z tyłu  wszędzie ich pełno a ja chcę żyć   więc też zwariowałem głupim zacząłem być i teraz wszyscy razem sobie idziemy   nie kłaniając się sobie przecież każdy z nas wie kim jest  -  więc po co ten cyrk   wariaci z lewej z prawej między nimi ja który wie że mimo wszystko idzie z tym żyć  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...