Poranek

[Alicja Najdowska]

Wczesnym rankiem wstaję
by jak najszybciej
zobaczyć Jego twarz...
Kiedy jem śniadanie,
myślami jestem już przy Nim,

Przekręcam klucz w zamku
schodzę po schodach
a świat pięknieje z każdym krokiem...
Idąc przez szarą ulicę,
dostrzegam w tylko piękno,
słyszę wspaniały śpiew ptaków...

I znów czekając na przystanku
na autobus prowadzący
wprost ku szczęściu,
chce mi się śpiewać.
I jak skowronek na wiosnę
uśmiecham się do świata.

[Anna_M.]

O treści się nie wypowiadam, choć też wstaję wczesnym rankiem i też przekręcam klucz w zamku, no ale śniadania nie jadam;) i zazwyczaj idę piechotą, może dlatego nie widziałam nigdy autobusu szczęścia;)
A tak poważnie to brak mi tu reguralnej interpunkcji, albo przestrzegać od początku do końca, albo w ogóle, byle konsekwentnie. Pozdr.

[stanislawa zak]

ja mam tak samo!ale ze zdjęciem tylko!

[Alicja Najdowska]

cieszę się, że wierszyk się podoba :)

[mikołaj chrobochek]

hahahahahaha!

[mikołaj chrobochek]

dobra a teraz poważnie.
nie znajduję tu niczego oprócz patetycznego opisu uczucia.
doslowny,malo bogaty sposób,
tekst raczkuje.
pozdro:)