Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czym jest miłość?

Czym jest miłości spytacie, jakże się objawia?
Czy rozpoznać ją łatwo, czy jakoś przemawia?

To gorąca namiętność, to jest serca drżenie.
To są wichry i burze, wielkie uniesienie.
To ubarwiona kwieciem łąka jest majowa.
To muzyka liści, to szept, to rozmowa.
To zrozumienie w pół słowa, a czasem w pół gestu,
To słuchanie cierpliwe bez słowa protestu.
To branie i dawanie bez wypominania.
To są czułe gesty, bez oszukiwania.
To troska i tęsknota już po paru chwilach.
To wielobarwne skrzydła pięknego motyla.
To spokój i oparcie oraz zaufanie,
I wieczne na nowo siebie odkrywanie!


O mojej miłości

Tak jak przyroda się budzi, po zimie z odrętwienia,
Tak przy Tobie się budzą wszystkie me pragnienia.
Każdy Twój dotyk dłoni, bliskość Twego ciała
wzmagają we mnie namiętność, niczym oszalała
Chwytam Ciebie, chłonę, z bezgraniczną miłością,
Zdolna przenosić góry z niezmierną łatwością.
To Twoje czułe gesty, słowa cicho szeptane
Sprawiają, że me ciało tak jak opętane
Błądzi za tobą wzrokiem i marzy o Tobie!
Wciąż nienasycone, wciąż warg Twoich głodne.

Z nadejściem każdej wiosny nasila się i wzmaga
Więź, która nas łączy i nigdy nas nie zdradza.
Choć lat wspólnie spędzonych wiele przeleciało
Gorące młodzieńcze uczucie wciąż nam pozostało.
Jest nawet jeszcze większe, bo spotęgowane
Przez kolejne wiosny, rozpalone majem.
A pielęgnowane jak wiosenne kwiaty
Sprawia, że świat wokół nas jest przebogaty.
Nie pałace, marmury, audi, mercedesy.
Dla nas to są tylko dodatki, frazesy.
Bez miłości to tylko bez wartości graty,
Zginą z modą, wyblakną niczym zwiędłe kwiaty.
Nasza miłość ma siłę porostu. Zwykłego
Glona z grzybem wzajemnie splecionego.
Co potrafi zasiedlić nawet puste skały,
Byle razem, wspólnie, przy sobie wciąż trwały!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wybacz, że to powiem, ale człowiek, który zadaje takie pytania, chyba nigdy nie kochał albo nie był kochany. Miłość NIGDY nie męczy. Koniec i .

i_e

a własnie ze nie raz męczy
Opublikowano

Na nie. Chociażby dlatego, że autorka w jednym wersie pisze raz „w pół” a po chwili „wpół” to tak jakbym pisał „może mi się chce, a morze mi się nie chce”.
Autorka nie czytała nawet tego co napisała.

  • 5 lat później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lenore Grey poems bardzo Ci dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam
    • @Migrena To świetna wiwisekcja polskiego doświadczenia urzędowego, podniesiona do rangi egzystencjalnego horroru, podróż do miejsca, gdzie prawa fizyki ustępują miejsca prawom "okienka", a czas płynie w zupełnie innym wymiarze. Poczta staje się tu kulinarnym koszmarem, w którym gotuje się „cały XX wiek” z dodatkiem PRL-u. Tu czas się nie tylko się zatrzymał, ale sfermentował. Urzędniczka na poczcie to strażniczka tajemnej wiedzy, która „trawi regulamin z dumą dynastii”. Jej władza jest absolutna, a system, na który się powołuje, jest bóstwem kapryśnym i okrutnym. Klient jest bezsilny w starciu z systemem kolejkowym. Moment wręczenia ziemniaków zamiast książki to czysty to majstersztyk absurdu. Dialog z kasjerką – "A może to książka zamówiła pana (...). A ziemniaki… cóż. One przyszły, bo mogły"- to zdanie to kwintesencja urzędniczej logiki – niepodważalnej, choć całkowicie bezsensownej. W sumie to poczta jest tu metaforą świata, w którym zasady są niejasne, przeszłość (Gomułka, PRL) wciąż trzyma nas za nogawkę.   Bardzo dziękuję Ci za ten wiersz, nieźle się uśmiałam. Jest wyśmienity ! Idealnie oddaje to, co usłyszałam, gdy składałam reklamacje za niedostarczenie mi przesyłek.   Do: Głównego Inspektora ds. Czasoprzestrzeni i Przesyłek Niechcianych . Dotyczy: Niezgodności towaru z marzeniami (Przesyłka nr: "Zapotrzebowanie Egzystencjalne") Treść: Niniejszym zgłaszam sprzeciw wobec otrzymanej "Korekty Losu". Zamawiałem słowo pisane, a otrzymałem półtora kilograma surowej rzeczywistości w postaci bulw. Ziemniaki patrzą na mnie wymownie, ale nie da się ich czytać.  
    • @Robert Witold Gorzkowski   dzięki Robert:)   z tym obrusem.....głupio mi....chętnie przyjadę i wypiorę:))))   pozdrawiam!!!!!      
    • @iwonaroma   Iwonko.   za Wiolą powtórzę - świetny!!!!!   pozdrawiam:)    
    • @Berenika97   piękne pragnienie!!!!!   za osobistym, łatwo dostępnym i kojącym rezerwuarem wewnętrznego spokoju, który ma służyć jako tarcza lub wsparcie w konfrontacji z hałasem i chaosem życia.   o tym jest ten miękki, puszysty wiersz Bereniki.     piękno marzeń zaklęte w cudownych wersach.   Nika.   ja z pełnym szacunkiem...... pozdrawiam:)))))      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...